marc'hegezh
Bretón
editarmarc'hegezh | |
pronunciación (AFI) | /marˈɣeː.ɡɛs/ |
variantes | marc'hegiñ |
Etimología
editarDel bretón medio marheguez.[1]
Verbo transitivo e intransitivo
editarMutación | lema |
---|---|
Radical |
marc'hegezh |
Suave |
varc'hegezh |
.
Conjugación
editarFormas no personales | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Infinitivo | marc'hegezh | |||||||
Participio presente |
o varc'hegezh | |||||||
Participio pasado | marc'heget | |||||||
Formas personales | ||||||||
número | singular | plural | pasiva | |||||
persona | 1.ª | 2.ª | 3.ª masculino | 3.ª femenino | 1.ª | 2.ª | 3.ª | impersonal |
Modo indicativo | ||||||||
Presente | marc'hegan | marc'hegez | marc'heg | marc'heg | marc'hegomp | marc'hegit | marc'hegont | marc'heger |
Pretérito imperfecto | marc'hegen | marc'heges | marc'hege | marc'hege | marc'hegemp | marc'hegec'h | marc'hegent | marc'heged |
Pretérito perfecto | marc'hegis | marc'hegjout | marc'hegas | marc'hegas | marc'hegjomp | marc'hegjoc'h | marc'hegjont | marc'hegjod |
Futuro | marc'hegin | marc'hegi | marc'hego | marc'hego | marc'hegimp | marc'hegot | marc'hegint | marc'hegor |
Modo condicional | ||||||||
Presente | marc'hegfen | marc'hegfes | marc'hegfe | marc'hegfe | marc'hegfemp | marc'hegfec'h | marc'hegfent | marc'hegfed |
Pretérito | marc'hegjen | marc'hegjes | marc'hegje | marc'hegje | marc'hegjemp | marc'hegjec'h | marc'hegjent | marc'hegjed |
Modo imperativo | ||||||||
Presente | marc'heg | marc'heget | marc'heget | marc'hegomp | marc'hegit | marc'hegent | ||
Nota: Las formas subrayadas actúan también como formas dependientes del verbo |
Información adicional
editarReferencias y notas
editar- ↑ Le vocabulaire breton du Catholicon (1499).