icono de desambiguación Entradas similares:  Aire, airee, aireé, -aire
aire
pronunciación (AFI) [ˈai̯.ɾe]
silabación ai-re
acentuación llana
longitud silábica bisílaba
rima ai.ɾe

Etimología 1

editar

Del latín aer y este a su vez del griego antiguo ἀήρ, "aire libre de bruma o nubes".

Sustantivo masculino

editar
Singular Plural
aire aires
1
Mezcla de gases que constituye la atmósfera de la tierra, principalmente oxígeno y nitrógeno.
2
Viento.
3
Parecido a algo a a alguien.
4 Alquimia

Uno de los cuatro elementos básicos.

5 Música
Una melodía.
6 Astrología
Elemento que incluye los signos de Géminis, Libra y Acuario.
7
Espacio correspondiente a la atmósfera terrestre.

Locuciones

editar

Véase también

editar

Traducciones

editar
Traducciones


  • Bretón: aer (br) (masculino y femenino)
aire
pronunciación (AFI) [ɛʁ]
rima ɛʁ

Etimología 1

editar

Del latín area.

Sustantivo femenino

editar
Singular Plural
aire aires
1
Área, superficie.
2
Era.
  • Uso: anticuado
3
Campo, terreno, zona.
4
Aguilera.
  • Sinónimo: nid.
aire
pronunciación falta agregar

Etimología 1

editar

Del irlandés antiguo aire, del protocéltico *arjâ, del protoindoeuropeo *per-. Compárese el latín periculum ("prueba").12

Sustantivo femenino

editar
1
Cuidado, atención.
2
Precaución.

Derivados

editar

Etimología 2

editar

Del irlandés antiguo aire ("noble"), del protoindoeuropeo *ar(y). Compárese el sánscrito आर्य (ā́rya, "señor").12

Sustantivo masculino

editar
1
Ministro.
  • Ejemplo:

Is cúis áthais dom an naoú tuarascáil leis an Aire Airgeadais a chur chuig Tithe an Oireachtais.An Naoú Tuarascáil ón Aire Airgeadais ar Shaoráil Faisnéise. 2006.

Referencias y notas

editar