Latín editar

distruncō
clásico (AFI) [dɪsˈtrʊŋ.koː]
rima un.ko

Etimología editar

Del prefijo dis- y truncō ("truncar").1

Verbo transitivo editar

presente activo distruncō, presente infinitivo distruncāre, perfecto activo distruncāvī, supino distruncātum.

1
Truncar, cortar, partir.1

Conjugación editar

Referencias y notas editar

  1. 1,0 1,1 Georges, Karl Ernst (1913) "distrunco". En: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover: Hahnsche Buchhandlung