effectus
Latín editar
| effectus | |
| clásico (AFI) | [ɛfˈfɛkt̪ʊs̠] |
| eclesiástico (AFI) | [efˈfɛkt̪us] |
| rima | ek.tus |
Etimología 1 editar
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Adjetivo editar
Etimología 2 editar
De efficiō, -ere ("fabricar", "hacer", etc.) y el sufijo -tus3, y este del prefijo ex- y faciō, -ere ("hacer").1
Sustantivo masculino editar
4.ª declinación (-us)
| ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | effectus | effectūs |
| Vocativo | effectus | effectūs |
| Acusativo | effectum | effectūs |
| Genitivo | effectūs | effectuum |
| Dativo | effectuī | effectibus |
| Ablativo | effectū | effectibus |
- 2
- Ejecución, realización, cumplimiento.
- Uso: dícese de propósitos, tareas, etc.1
Forma flexiva editar
Forma verbal editar
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | effectus | effecta | effectum | effectī | effectae | effecta |
| Vocativo | effecte | effecta | effectum | effectī | effectae | effecta |
| Acusativo | effectum | effectam | effectum | effectōs | effectās | effecta |
| Genitivo | effectī | effectae | effectī | effectōrum | effectārum | effectōrum |
| Dativo | effectō | effectae | effectō | effectīs | effectīs | effectīs |
| Ablativo | effectō | effectā | effectō | effectīs | effectīs | effectīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de efficiō.