Incierta.1 Único posible cognado indoeuropeo es el griego antiguo φράσσω (phrássō, "rodear, cercar"), que semánticamente no coincide del todo.1
Verbo transitivo
editar
presente activo farciō, presente infinitivo farcīre, perfecto activo farsī, supino fartum.
- 1
- Llenar completamente, rellenar, colmar.2
- b
- Engordar, cebar (animales).2
- c
- Reflexivo: comer excesivamente, llenarse, colmarse, atracarse.2
- 2
- Con in + acusativo: insertar como relleno (en).2
Flexión de farciōcuarta conjugación, perfecto con s
indicativo
|
singular
|
plural
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
activo
|
presente
|
farciō
|
farcīs
|
farcit
|
farcīmus
|
farcītis
|
farciunt
|
imperfecto
|
farciēbam
|
farciēbās
|
farciēbat
|
farciēbāmus
|
farciēbātis
|
farciēbant
|
futuro
|
farciam
|
farciēs
|
farciet
|
farciēmus
|
farciētis
|
farcient
|
perfecto
|
farsī
|
farsistī
|
farsit
|
farsimus
|
farsistis
|
farsērunt, farsēre
|
pluscuamperfecto
|
farseram
|
farserās
|
farserat
|
farserāmus
|
farserātis
|
farserant
|
futuro perfecto
|
farserō
|
farseris
|
farserit
|
farserimus
|
farseritis
|
farserint
|
pasivo
|
presente
|
farcior
|
farcīris, farcīre
|
farcītur
|
farcīmur
|
farcīminī
|
farciuntur
|
imperfecto
|
farciēbar
|
farciēbāris, farciēbāre
|
farciēbātur
|
farciēbāmur
|
farciēbāminī
|
farciēbantur
|
futuro
|
farciar
|
farciēris, farciēre
|
farciētur
|
farciēmur
|
farciēminī
|
farcientur
|
perfecto
|
fartus -a, -um sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum)
|
pluscuamperfecto
|
fartus -a, -um eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum)
|
futuro perfecto
|
fartus -a, -um erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum)
|
subjuntivo
|
singular
|
plural
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
activo
|
presente
|
farciam
|
farciās
|
farciat
|
farciāmus
|
farciātis
|
farciant
|
imperfecto
|
farcīrem
|
farcīrēs
|
farcīret
|
farcīrēmus
|
farcīrētis
|
farcīrent
|
perfecto
|
farserim
|
farserīs
|
farserit
|
farserīmus
|
farserītis
|
farserint
|
pluscuamperfecto
|
farsissem
|
farsissēs
|
farsisset
|
farsissēmus
|
farsissētis
|
farsissent
|
pasivo
|
presente
|
farciar
|
farciāris, farciāre
|
farciātur
|
farciāmur
|
farciāminī
|
farciantur
|
imperfecto
|
farcīrer
|
farcīrēris, farcīrēre
|
farcīrētur
|
farcīrēmur
|
farcīrēminī
|
farcīrentur
|
perfecto
|
fartus -a, -um sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum)
|
pluscuamperfecto
|
fartus -a, -um essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum)
|
imperativos
|
activo
|
pasivo
|
presente (2ª persona)
|
futuro (2ª persona)
|
futuro (3ª persona)
|
presente (2ª persona)
|
futuro (2ª persona)
|
futuro (3ª persona)
|
|
singular
|
farcī
|
farcitō
|
farcitō
|
farcīre
|
farcītor
|
farcītor
|
plural
|
farcīte
|
farcītōte
|
farciuntō
|
farcīminī
|
—
|
farciuntor
|
|
presente
|
perfecto
|
futuro
|
presente
|
perfecto
|
futuro
|
infinitivos
|
farcīre
|
farsisse
|
fartūrus -a,-um esse
|
farcīrī
|
fartus -a,-um esse
|
fartum īrī
|
participios
|
farciēns (farcientis)
|
—
|
fartūrus -a,-um
|
—
|
fartus -a,-um
|
—
|
|
gerundio
|
gerundivo
|
supino
|
acusativo
|
genitivo
|
dativo/ablativo
|
acusativo
|
dativo/ablativo
|
farciendum
|
farciendī
|
farciendō
|
farciendus -a,-um
|
fartum
|
fartū
|
Referencias y notas
editar
- ↑ 1,0 1,1 de Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Leiden: Brill, p. 202. ISBN 978-90-04-16797-1
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press