illaetabilis
Latín editar
| illaetābilis | |
| clásico (AFI) | [ɪl.laɪˈtaː.bɪ.lɪs] |
| rima | a.bi.lis |
Etimología editar
Del prefijo in-2 ("no") y laetābilis ("agradable"), de laetor, -ārī ("alegrarse") y el sufijo -bilis, en última instancia de laetus ("abundante", "alegre", etc.).1
Adjetivo editar
3.ª declinación (de dos terminaciones: -is, -e)
| ||||
| Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|
| Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
| Nominativo | illaetābilis | illaetābile | illaetābilēs | illaetābilia |
| Vocativo | illaetābilis | illaetābile | illaetābilēs | illaetābilia |
| Acusativo | illaetābilem | illaetābile | illaetābilēs illaetābilīs |
illaetābilia |
| Genitivo | illaetābilis | illaetābilis | illaetābilium | illaetābilium |
| Dativo | illaetābilī | illaetābilī | illaetābilibus | illaetābilibus |
| Ablativo | illaetābilī | illaetābilī | illaetābilibus | illaetābilibus |
- 1
- Desagradable, triste.1