lig
lig | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología 1
editarDel irlandés antiguo léicid, del protocéltico *linkʷ-, del protoindoeuropeo *leikʷ-. Compárese el latín linquere, el nórdico antiguo leiga, el gótico 𐌻𐌴𐌹𐍈𐌰𐌽 (leiƕan) y el inglés lend.[1][2][3]
Verbo transitivo
editarLocuciones
editar- lig ar ('fingir')
- lig ar cíos ('alquilar')
Conjugación
editarFormas no personales | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Sustantivo verbal | ligean | ||||||
Adjetivo verbal | ligthe | ||||||
Formas personales | |||||||
persona | singular | plural | pasiva autónoma | ||||
1.ª | 2.ª | 3.ª | 1.ª | 2.ª | 3.ª | ||
indicativo | |||||||
Presente | ligim | ligeann tú ligir1 |
ligeann sé, sí | ligimid | ligeann sibh | ligeann siad ligid1 |
ligtear |
Pretérito | lig mé ligeas1 |
lig tú ligis1 |
lig sé, sí | ligeamar | lig sibh ligeabhair1 |
lig siad ligeadar1 |
ligeadh |
Pretérito imperfecto | liginn | ligteá | ligeadh sé, sí | ligimis | ligeadh sibh | ligidís | ligtí |
Futuro | ligfidh mé ligfead1 |
ligfidh tú ligfir1 |
ligfidh sé, sí | ligfimid ligfeam1 |
ligfidh sibh | ligfidh siad ligfid1 |
ligfear |
Condicional | ligfinn | ligfeá | ligfeadh sé, sí | ligfimis | ligfeadh sibh | ligfidís | ligfí |
subjuntivo | |||||||
Presente | lige mé ligead1 |
lige tú ligir1 |
lige sé, sí | ligimid | lige sibh | lige siad ligid1 |
ligtear |
Pretérito | liginn | ligteá | ligeadh sé, sí | ligimis | ligeadh sibh | ligidís | ligtí |
Imperativo | ligim | lig | ligeadh sé, sí | ligimis | ligigí | ligidís | ligtear |
1 dialectal |
Referencias y notas
editar- ↑ Alexander MacBain. An Etymological Dictionary of the Gaelic Language. Editorial: Stirling: E. MacKay. 2.ª ed, 1911.
- ↑ Dictionary of the Irish Language based mainly on Old and Middle Irish materials. Editorial: Royal Irish Academy, eDIL project. 1913.
- ↑ «leikʷ-» en Indogermanisches etymologisches Wörterbuch. Julius Pokorny. Editorial: Francke. Berna.
- ↑ grafemario Raguileo, grafemario Azümchefe