mors
pronunciación (AFI) [mɔʁ]
rima ɔʁ

Etimología 1

editar

Si puedes, incorpórala: ver cómo.

Sustantivo masculino

editar
Singular Plural
mors mors
1
Freno para caballo.
2
Parte cortante o sujetadora de tijeras o pinzas.
3
Tenazas.
mors
clásico (AFI) [mɔrs̠]
eclesiástico (AFI) [mɔrs]
rima ors

Etimología 1

editar

Del protoindoeuropeo *mértis ('muerte'). Cognado con el antiguo griego *μροτός (*mrotos), que luego fue βροτός (brotos, 'mortal').

Sustantivo femenino

editar

Información adicional

editar
descendientes []
mors
pronunciación (AFI) /mɔrs/
silabación mors
longitud silábica monosílaba
rima ɔrs

Etimología 1

editar

Del finés mursu.

Sustantivo masculino

editar
1 Mamíferos
Morsa.
  • Ejemplo: 

    Mors został po raz pierwszy dostrzeżony przez Europejczyków w 1604 roku.«pl:Mors arktyczny». Wikipedia.

Véase también

editar

Referencias y notas

editar