Compuesto de nec y legō1 ("recolectar").[1]
presente activo neglegō, presente infinitivo geglegere, perfecto activo neglēxī, supino neglēctum.
- 1
- Sin querer: desatender, descuidar, negligir, etc.[1]
- 2
- Deliberadamente: no prestar (la debida) atención, pasar por alto, ignorar, hacer caso omiso, despreciar, mirar con indiferencia, mirar sin intervenir, etc.[1]
Flexión de neglegōtercera conjugación, perfecto con s
| indicativo
|
singular
|
plural
|
| primera
|
segunda
|
tercera
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
| activo
|
presente
|
neglegō
|
neglegis
|
neglegit
|
neglegimus
|
neglegitis
|
neglegunt
|
| imperfecto
|
neglegēbam
|
neglegēbās
|
neglegēbat
|
neglegēbāmus
|
neglegēbātis
|
neglegēbant
|
| futuro
|
neglegam
|
neglegēs
|
negleget
|
neglegēmus
|
neglegētis
|
neglegent
|
| perfecto
|
neglēxī
|
neglēxistī
|
neglēxit
|
neglēximus
|
neglēxistis
|
neglēxērunt,
neglēxēre
|
| pluscuamperfecto
|
neglēxeram
|
neglēxerās
|
neglēxerat
|
neglēxerāmus
|
neglēxerātis
|
neglēxerant
|
| futuro perfecto
|
neglēxerō
|
neglēxeris
|
neglēxerit
|
neglēxerimus
|
neglēxeritis
|
neglēxerint
|
| pasivo
|
presente
|
neglegor
|
neglegeris,
neglegere
|
neglegitur
|
neglegimur
|
neglegiminī
|
negleguntur
|
| imperfecto
|
neglegēbar
|
neglegēbāris,
neglegēbāre
|
neglegēbātur
|
neglegēbāmur
|
neglegēbāminī
|
neglegēbantur
|
| futuro
|
neglegar
|
neglegēris,
neglegēre
|
neglegētur
|
neglegēmur
|
neglegēminī
|
neglegentur
|
| perfecto
|
neglēctus -a, -um sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum)
|
| pluscuamperfecto
|
neglēctus -a, -um eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum)
|
| futuro perfecto
|
neglēctus -a, -um erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum)
|
| subjuntivo
|
singular
|
plural
|
| primera
|
segunda
|
tercera
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
| activo
|
presente
|
neglegam
|
neglegās
|
neglegat
|
neglegāmus
|
neglegātis
|
neglegant
|
| imperfecto
|
neglegerem
|
neglegerēs
|
neglegeret
|
neglegerēmus
|
neglegerētis
|
neglegerent
|
| perfecto
|
neglēxerim
|
neglēxerīs
|
neglēxerit
|
neglēxerīmus
|
neglēxerītis
|
neglēxerint
|
| pluscuamperfecto
|
neglēxissem
|
neglēxissēs
|
neglēxisset
|
neglēxissēmus
|
neglēxissētis
|
neglēxissent
|
| pasivo
|
presente
|
neglegar
|
neglegāris,
neglegāre
|
neglegātur
|
neglegāmur
|
neglegāminī
|
neglegantur
|
| imperfecto
|
neglegerer
|
neglegerēris,
neglegerēre
|
neglegerētur
|
neglegerēmur
|
neglegerēminī
|
neglegerentur
|
| perfecto
|
neglēctus -a, -um sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum)
|
| pluscuamperfecto
|
neglēctus -a, -um essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum)
|
| imperativos
|
activo
|
pasivo
|
presente
(2ª persona)
|
futuro
(2ª persona)
|
futuro
(3ª persona)
|
presente
(2ª persona)
|
futuro
(2ª persona)
|
futuro
(3ª persona)
|
|
|
singular
|
neglege
|
neglegitō
|
neglegitō
|
neglegere
|
neglegitor
|
neglegitor
|
| plural
|
neglegite
|
neglegitōte
|
negleguntō
|
neglegiminī
|
—
|
negleguntor
|
|
|
presente
|
perfecto
|
futuro
|
presente
|
perfecto
|
futuro
|
| infinitivos
|
neglegere
|
neglēxisse
|
neglēctūrus -a,-um esse
|
neglegī
|
neglēctus -a,-um esse
|
neglēctum īrī
|
| participios
|
neglegēns
(neglegentis)
|
—
|
neglēctūrus -a,-um
|
—
|
neglēctus -a,-um
|
—
|
|
|
gerundio
|
gerundivo
|
supino
|
| acusativo
|
genitivo
|
dativo/ablativo
|
acusativo
|
dativo/ablativo
|
| neglegendum
|
neglegendī
|
neglegendō
|
neglegendus -a,-um
|
neglēctum
|
neglēctū
|
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «neglego» en Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Karl Ernst Georges. Editorial: Hahnsche Buchhandlung. Hannover, 1913.
