Del prefijo ob- (preposición) y pugnō, -āre ("luchar").
presente activo oppugnō, presente infinitivo oppugnāre, perfecto activo oppugnāvī, supino oppugnātum.
- 1
- Atacar (una ciudad), sitiar, asaltar.
- 2
- Atacar, tentar.
Flexión de oppugnōprimera conjugación, perfecto con v
| indicativo
|
singular
|
plural
|
| primera
|
segunda
|
tercera
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
| activo
|
presente
|
oppugnō
|
oppugnās
|
oppugnat
|
oppugnāmus
|
oppugnātis
|
oppugnant
|
| imperfecto
|
oppugnābam
|
oppugnābās
|
oppugnābat
|
oppugnābāmus
|
oppugnābātis
|
oppugnābant
|
| futuro
|
oppugnābō
|
oppugnābis
|
oppugnābit
|
oppugnābimus
|
oppugnābitis
|
oppugnābunt
|
| perfecto
|
oppugnāvī
|
oppugnāvistī
|
oppugnāvit
|
oppugnāvimus
|
oppugnāvistis
|
oppugnāvērunt,
oppugnāvēre
|
| pluscuamperfecto
|
oppugnāveram
|
oppugnāverās
|
oppugnāverat
|
oppugnāverāmus
|
oppugnāverātis
|
oppugnāverant
|
| futuro perfecto
|
oppugnāverō
|
oppugnāveris
|
oppugnāverit
|
oppugnāverimus
|
oppugnāveritis
|
oppugnāverint
|
| pasivo
|
presente
|
oppugnor
|
oppugnāris,
oppugnāre
|
oppugnātur
|
oppugnāmur
|
oppugnāminī
|
oppugnantur
|
| imperfecto
|
oppugnābar
|
oppugnābāris,
oppugnābāre
|
oppugnābātur
|
oppugnābāmur
|
oppugnābāminī
|
oppugnābantur
|
| futuro
|
oppugnābor
|
oppugnāberis,
oppugnābere
|
oppugnābitur
|
oppugnābimur
|
oppugnābiminī
|
oppugnābuntur
|
| perfecto
|
oppugnātus -a, -um sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum)
|
| pluscuamperfecto
|
oppugnātus -a, -um eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum)
|
| futuro perfecto
|
oppugnātus -a, -um erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum)
|
| subjuntivo
|
singular
|
plural
|
| primera
|
segunda
|
tercera
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
| activo
|
presente
|
oppugnem
|
oppugnēs
|
oppugnet
|
oppugnēmus
|
oppugnētis
|
oppugnent
|
| imperfecto
|
oppugnārem
|
oppugnārēs
|
oppugnāret
|
oppugnārēmus
|
oppugnārētis
|
oppugnārent
|
| perfecto
|
oppugnāverim
|
oppugnāverīs
|
oppugnāverit
|
oppugnāverīmus
|
oppugnāverītis
|
oppugnāverint
|
| pluscuamperfecto
|
oppugnāvissem
|
oppugnāvissēs
|
oppugnāvisset
|
oppugnāvissēmus
|
oppugnāvissētis
|
oppugnāvissent
|
| pasivo
|
presente
|
oppugner
|
oppugnēris,
oppugnēre
|
oppugnētur
|
oppugnēmur
|
oppugnēminī
|
oppugnentur
|
| imperfecto
|
oppugnārer
|
oppugnārēris,
oppugnārēre
|
oppugnārētur
|
oppugnārēmur
|
oppugnārēminī
|
oppugnārentur
|
| perfecto
|
oppugnātus -a, -um sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum)
|
| pluscuamperfecto
|
oppugnātus -a, -um essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum)
|
| imperativos
|
activo
|
pasivo
|
presente
(2ª persona)
|
futuro
(2ª persona)
|
futuro
(3ª persona)
|
presente
(2ª persona)
|
futuro
(2ª persona)
|
futuro
(3ª persona)
|
|
|
singular
|
oppugnā
|
oppugnātō
|
oppugnātō
|
oppugnāre
|
oppugnātor
|
oppugnātor
|
| plural
|
oppugnāte
|
oppugnātōte
|
oppugnantō
|
oppugnāminī
|
—
|
oppugnantor
|
|
|
presente
|
perfecto
|
futuro
|
presente
|
perfecto
|
futuro
|
| infinitivos
|
oppugnāre
|
oppugnāvisse
|
oppugnātūrus -a,-um esse
|
oppugnārī
|
oppugnātus -a,-um esse
|
oppugnātum īrī
|
| participios
|
oppugnāns
(oppugnantis)
|
—
|
oppugnātūrus -a,-um
|
—
|
oppugnātus -a,-um
|
—
|
|
|
gerundio
|
gerundivo
|
supino
|
| acusativo
|
genitivo
|
dativo/ablativo
|
acusativo
|
dativo/ablativo
|
| oppugnandum
|
oppugnandī
|
oppugnandō
|
oppugnandus -a,-um
|
oppugnātum
|
oppugnātū
|
