subditus
Latín
subditus 1
- subditus: [ ˈsʊb.dɪ.tʊs ] (latín clásico, AFI)
Forma verbal editar
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | subditus | subdita | subditum | subditī | subditae | subdita |
Vocativo | subdite | subdita | subditum | subditī | subditae | subdita |
Acusativo | subditum | subditam | subditum | subditōs | subditās | subdita |
Genitivo | subditī | subditae | subditī | subditōrum | subditārum | subditōrum |
Dativo | subditō | subditae | subditō | subditīs | subditīs | subditīs |
Ablativo | subditō | subditā | subditō | subditīs | subditīs | subditīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de subdō.1
Adjetivo editar
subditus 2
- subditus: [ ˈsʊb.dɪ.tʊs ] (latín clásico, AFI)
De subdō, -ere ("poner debajo") y el sufijo -tus3, y aquel del prefijo sub- y dō, dare ("dar").1
Sustantivo masculino editar
4.ª declinación (-us)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | subditus | subditūs |
Vocativo | subditus | subditūs |
Acusativo | subditum | subditūs |
Genitivo | subditūs | subdituum |
Dativo | subdituī | subditibus |
Ablativo | subditū | subditibus |
- 1 Medicina
- Administración (de un medicamento) en forma de supositorio.1