do
do | |
pronunciación (AFI) | [ˈd̪o] |
silabación | do |
acentuación | monosílaba |
longitud silábica | monosílaba |
rima | o |
Etimología 1
editarDel italiano do.
Sustantivo masculino
editarLocuciones
editar
|
Véase también
editarTraducciones
editarEtimología 2
editarContracción de la preposición de y el adverbio arcaico o.
Adverbio de lugar
editar- 1
- Adverbio que indica un lugar en el que ocurre o está algo o alguien.
- Uso: anticuado, literario.
- Sinónimo: donde.
- 2
- Adverbio que indica un lugar desde el que viene o va algo o alguien.
- Uso: anticuado, literario.
- Sinónimos: de, donde.
- Ejemplo:
Canción desesperada, no te quejes
cuando mi triste compañía dejes;
antes, pues que la causa do naciste
con mi desdicha augmenta su ventura,
aun en la sepultura no estés triste.Miguel de Cervantes Saavedra. El ingenioso hidalgo don Quijote de la Mancha. Parte 2, capítulo XIV. 1605.
Traducciones
editar
|
Esloveno
editarFrisón
editarGalés
editarGallego
editardo | |
Reino Unido (AFI) | /duː/ ⓘ ⓘ |
EE. UU., Canadá (AFI) | /du/ ⓘ ⓘ |
General Australian (AFI) | /dʉː/ ⓘ |
átono, antes de consonantes (AFI) | /də/ |
átono, antes de vocales (AFI) | /dʊ/ |
átono, antes de /j/ (coloquial, para algunos hablantes) (AFI) | /d͡ʒ/ |
longitud silábica | monosílaba |
Etimología 1
editarDel inglés medio don, del inglés antiguo dōn, del protogermánico occidental *dōn, del protogermánico *dōną, en última instancia del protoindoeuropeo *dʰeh₁-. Cognado del latín facere y el español hacer.
Verbo transitivo
editarFlexión de to do | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
1.ª persona | 2.ª persona | 3.ª persona | Pasado | Participio pasado | Gerundio |
---|---|---|---|---|---|
do | dost¹ | does doth¹ |
did | done | doing |
¹ Arcaicas.
Verbo intransitivo
editar- 7
- Bastar.
Verbo auxiliar
editar- 8
- Verbo usado para construir frases negativas, interrogativas o resaltar la acción del verbo que acompaña.
- Ejemplo:
Did Jane come yesterday? No, she didn't come→ ¿Vino Jane ayer? No, ella no vino.
- Ejemplo:
Despite what you think, I do know what I'm doing→ Creas lo que creas, yo [sí] sé lo que hago.
- Ejemplo:
Información adicional
editardo | |
pronunciación (AFI) | [d̪ˠə] [ɡə] |
pronunciación (AFI) | [d̪ˠə] |
parónimos | dó, dó, dó |
Etimología 1
editarDel irlandés antiguo do.
Preposición
editarPersona | Pronombre personal | Posesivo | |
---|---|---|---|
Normal | Enfático | ||
1ª sg. | dom | domhsa | do mo / dom |
2ª sg. | duit | duitse | do do / dod |
3ª sg. m. | dó | dósan | dá |
3ª sg. f. | di | dise | dá |
1ª pl. | dúinn | dúinne | dár |
2ª pl. | daoibh | daoibhse | do bhur |
3ª pl. | dóibh | dóibhsean | dá |
Singular | Plural | ||
Artículo | don | do na | |
Pronombre relativo |
Cópula1 | Cópula2 | |
Presente | dá | dar | darb |
Pretérito | dar | dar | darbh |
1Cópula en oración subordinada de estilo indirecto ar. 2Cópula en oración subordinada de estilo indirecto |
- 1
- Para, a; denota conveniencia, finalidad o destinatario..
- Ejemplo:
Do Náisiúnaibh an Domhain: Beatha agus Sláinte.→ A las Naciones del Mundo: Salud y Prosperidad [Vida y Salud]Dáil Éireann. Scéal ó Dháil Éireann chum Saor-Náisiún an Domhain. 1919.
- Ejemplo:
- 2
- A; introduce el objeto indirecto..
- Ejemplo:
"An bhfuil sean-scéal ar bith agat le hinsint dom?" arsa an rí.→ «¿Tienes alguna historia que contarme?, dijo el rey.».An rí nach raibh le fáil bháis. 1896.
- Ejemplo:
- 3
- A; sustituye al pronombre personal de objeto..
- Uso: en conjunción con un adjetivo posesivo, en tiempos progresivos
- Ejemplo:
Beidh mé do mo ghléasadh féin chomh luath agus a imíonn tú síos an staighre!.→ «Me arreglé en lo que se tarda en bajar las escaleras».Micheál Ó Conghaile. «Beo! (7)». Nov 2001.
- 4
- Conecta el sustantivo verbal con su objeto..
- Ámbito: Munster.
- Sinónimo: a
- Ejemplo:
[...]; óir níor chleacht sé biadh ná deoch do cheannach riamh roimhe sin.→ «porque nunca antes se acostumbró a comprar allí comida o bebida».Jeffrey Morrison. Text into image, image into text: proceedings of the interdisciplinary bicentenary conference held at St. Patrick's College, Maynooth (the National University of Ireland). Set 1985.
Etimología 2
editarDel irlandés antiguo do.
Adjetivo posesivo
editar- 1
- Tu.
- Uso: provoca mutación suave, ante vocal se contrae en d'
- Ejemplo:
"Cá bhfuairis an fáinne sin ar do mhéir?" arsa an captaen.→ «¿Dónde encontraste ese anillo en tu dedo? dijo el capitán».Iníon an Cheannaí.
Etimología 3
editarSi puedes, incorpórala: ver cómo.
Partícula
editar- 1
- En verbos, introduce tiempos pasados..
- Uso: provoca mutación suave, se omite ante sonido consonántico, salvo en munster, ante sonido vocálico se contrae en d', las formas de pasiva autónoma no se ven afectadas por la mutación, bien son aspiradas, por ejemplo: † h-innsigheadh, insíodh "se dijo"
- Ejemplo:
D'éirigh sé ón gcathaoir agus do bhuail sé an doras amach gan slán a fhágaint aici.→ «Se levantó de la silla y salió dando un portazo, sin decirle adiós».Iníon an Cheannaí.
Irlandés antiguo
editardo | |
clásico (AFI) | dō [d̪oː] ⓘ |
eclesiástico (AFI) | dō [d̪ɔː] |
rima | oː |
Etimología 1
editarDel protoitálico *didati, y este del protoindoeuropeo *deh₃-.[1][2] Compárese el hitita dā-ⁱ/d- ("tomar", "decidir"), el sánscrito ददाति (dádāti), el avéstico gatha dadā ('dar'), el avéstico clásico daδāiti ('dar'), el griego antiguo δίδωμι (dídōmi, 'dar'), el lituano dúoti ('dar') y el eslavo eclesiástico antiguo dati ('dar').[1]
Verbo transitivo
editarConjugación
editarReferencias y notas
editar- 1 2 Michiel de Vaan. Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Páginas 174-175. Editorial: Leiden. Brill, 2008. ISBN: 9789004167971.
- ↑ J. P. Mallory & Douglas Q. Adams. The Oxford introduction to Proto-Indo-European and the Proto-Indo-European world. Página 270. Editorial: Oxford University Press. Oxford, 2006. ISBN: 9780199287918.