trini
trīnī | |
clásico (AFI) | [ˈtriː.niː] |
variantes | trīnus[1] |
rima | i.ni |
Numerales latinos | |||
← III | IV | V → | |
---|---|---|---|
Cardinal: | trēs | ||
Ordinal: | tertius | ||
Distributivo: | ternī o trīnī | ||
Adverbial: | ter |
Etimología
editarAdjetivo plural
editar1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
Plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | ||||
Nominativo | trīnī | trīnae | trīna | |||
Vocativo | trīnī | trīnae | trīna | |||
Acusativo | trīnōs | trīnās | trīna | |||
Genitivo | trīnōrum | trīnārum | trīnōrum | |||
Dativo | trīnīs | trīnīs | trīnīs | |||
Ablativo | trīnīs | trīnīs | trīnīs |
- 1
- Numeral distributivo: tres (a/para) cada uno, tres por persona, categoría, etc.[3]
- Uso: poco usado, es más común ternī.
- 2
- Cardinal con pluralia tántum: tres.[3]
- Ejemplo: trīnae litterae - tres cartas.