Formas no personales |
|
Simples |
Compuestas |
Infinitivo |
ausentarse |
haberse ausentado |
Gerundio |
ausentándose (o ausentando) |
habiéndose ausentado |
Participio |
ausentado |
|
Formas personales |
número: |
singular |
plural |
persona: |
primera |
segunda |
tercera |
primera |
segunda |
tercera |
Modo indicativo |
yo |
tú vos |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
Tiempos simples |
Presente |
me ausento |
te ausentastú te ausentásvos | se ausenta | nos ausentamos |
os ausentáis |
se ausentan |
Pretérito imperfecto o Copretérito (Andrés Bello) |
me ausentaba |
te ausentabas | se ausentaba | nos ausentábamos |
os ausentabais |
se ausentaban |
Pretérito indefinido o Pretérito (Perfecto simple) |
me ausenté |
te ausentaste | se ausentó | nos ausentamos |
os ausentasteis |
se ausentaron |
Futuro |
me ausentaré |
te ausentarás | se ausentará | nos ausentaremos |
os ausentaréis |
se ausentarán |
Condicional o Pospretérito |
me ausentaría |
te ausentarías | se ausentaría | nos ausentaríamos |
os ausentaríais |
se ausentarían |
Tiempos compuestos |
Pretérito perfecto o Antepresente |
me he ausentado |
te has ausentado | se ha ausentado | nos hemos ausentado |
os habéis ausentado |
se han ausentado |
Pretérito pluscuamperfecto o Antecopretérito |
me había ausentado |
te habías ausentado | se había ausentado | nos habíamos ausentado |
os habíais ausentado |
se habían ausentado |
Pretérito anterior o Antepretérito (poco usado) |
me hube ausentado |
te hubiste ausentado | se hubo ausentado | nos hubimos ausentado |
os hubisteis ausentado |
se hubieron ausentado |
Futuro perfecto o Antefuturo |
me habré ausentado |
te habrás ausentado | se habrá ausentado | nos habremos ausentado |
os habréis ausentado |
se habrán ausentado |
Condicional perfecto o Antepospretérito |
me habría ausentado |
te habrías ausentado | se habría ausentado | nos habríamos ausentado |
os habríais ausentado |
se habrían ausentado |
Modo subjuntivo |
yo |
tú vos2 |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
Tiempos simples |
Presente |
me ausente |
te ausentestú te ausentésvos2 | se ausente | nos ausentemos |
os ausentéis |
se ausenten |
Pretérito imperfecto o Pretérito |
me ausentara |
te ausentaras | se ausentara | nos ausentáramos |
os ausentarais |
se ausentaran |
me ausentase |
te ausentases | se ausentase | nos ausentásemos |
os ausentaseis |
se ausentasen |
Futuro (en desuso) |
me ausentare |
te ausentares | se ausentare | nos ausentáremos |
os ausentareis |
se ausentaren |
Tiempos compuestos |
Pretérito perfecto o Antepresente |
me haya ausentado |
te hayastú ausentado te hayásvos2 ausentado | se haya ausentado | nos hayamos ausentado |
os hayáis ausentado |
se hayan ausentado |
Pretérito pluscuamperfecto o Antepretérito |
me hubiera ausentado |
te hubieras ausentado | se hubiera ausentado | nos hubiéramos ausentado |
os hubierais ausentado |
se hubieran ausentado |
me hubiese ausentado |
te hubieses ausentado | se hubiese ausentado | nos hubiésemos ausentado |
os hubieseis ausentado |
se hubiesen ausentado |
Futuro o Antefuturo (en desuso) |
me hubiere ausentado |
te hubieres ausentado | se hubiere ausentado | nos hubiéremos ausentado |
os hubiereis ausentado |
se hubieren ausentado |
Modo imperativo |
|
tú vos |
usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ustedes1 |
Afirmativo |
auséntatetú ausentatevos |
auséntese |
ausentémonos |
ausentaos |
auséntense |
Negativo |
|
1 Usted y ustedes son pronombres de segunda persona, pero emplean las formas verbales de la tercera. 2 Las formas de «vos» varían en diversas zonas de América. El voseo rioplatense prefiere para el subjuntivo las formas de «tú». |