gratar
Español editar
gratar | |
pronunciación (AFI) | [gɾaˈtaɾ] |
silabación | gra-tar |
acentuación | aguda |
longitud silábica | bisílaba |
rima | aɾ |
Etimología editar
Del provenzal antiguo gratar ("rascar").1
Verbo transitivo editar
- 1
- Dar lustre, limpiar y bruñir las piezas doradas o plateadas empleando una escobilla metálica para rasparlas, llamada "grata".
Conjugación editar
Traducciones editar
|
Catalán editar
gratar | |
central (AFI) | [ɡɾəˈta] |
valenciano (AFI) | [ɡɾaˈtaɾ] |
baleárico (AFI) | [ɡɾəˈta] |
acentuación | aguda |
longitud silábica | bisílaba |
rima | a |
Etimología editar
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Verbo transitivo editar
Occitano editar
gratar | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología editar
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Verbo transitivo editar
- 1
- Rascar.
Referencias y notas editar
- ↑ «gratar», Diccionario de la lengua española (2001), 22.ª ed., Madrid: Real Academia Española, Asociación de Academias de la Lengua Española y Espasa.