minuta
EspañolEditar
minuta | |
Pronunciación (AFI): | [miˈnu.ta] |
EtimologíaEditar
Del bajo latín minuta ("borrador").
Sustantivo femeninoEditar
Singular | Plural |
---|---|
minuta | minutas |
- 1
- Versión preliminar de un documento legal, en la que faltan las cláusulas de forma y otros detalles.
- 2
- Copia de los documentos expedidos que se guarda para su archivo en la institución emisora.
- 3
- Nota que se toma como ayudamemoria durante una reunión o discurso.
- Sinónimo: chuleta (Venezuela)
- 5
- Lista que, detallando sus honorarios, entregan los profesionales legales a su cliente a modo de factura.
- 6
- Comida que en los bares y restaurantes se prepara al instante, a pedido del cliente.
- Ámbito: Argentina
TraduccionesEditar
Traducciones
ChecoEditar
minuta | |||
Pronunciación (AFI): | [ˈmɪnʊta] |
EtimologíaEditar
Sustantivo femeninoEditar
Caso | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativo | minuta | minuty |
Genitivo | minuty | minut |
Dativo | minutě | minutám |
Acusativo | minutu | minuty |
Vocativo | minuto | minuty |
Locativo | minutě | minutách |
Instrumental | minutou | minutami |
Véase tambiénEditar
EslovenoEditar
minuta | |
Pronunciación (AFI): | [ˈmɪnʊta] |
EtimologíaEditar
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo femeninoEditar
Caso | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominativo (kdo, kaj) | minuta | minuti | minute |
Genitivo (koga, česa ni) | minute | minut | minut |
Dativo (komu, čemu) | minuti | minutama | minutam |
Acusativo (koga, kaj) | minuto | minuti | minute |
Locativo (o kom, o čem) | o minuti | o minutah | o minutah |
Instrumental (s kom, s čim) | z minuto | z minutama | z minutami |
Véase tambiénEditar
InterlinguaEditar
minuta | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
EtimologíaEditar
Si puedes, incorpórala: ver cómo
SustantivoEditar
Singular | Plural |
---|---|
minuta | minutas |
Véase tambiénEditar
ItalianoEditar
minuta | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
EtimologíaEditar
Del latín minuta.
Forma adjetivaEditar
- 1
- Forma del femenino singular de minuto.
LatínEditar
minuta | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
EtimologíaEditar
De minutus, "menudo", y este de minuere, "disminuir".
Sustantivo neutroEditar
2.ª declinación (-um)
| ||
Plural | ||
---|---|---|
Nominativo | minuta | |
Vocativo | minuta | |
Acusativo | minuta | |
Genitivo | minutōrum | |
Dativo | minutīs | |
Ablativo | minutīs |
Véase tambiénEditar
MaltésEditar
minuta | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
EtimologíaEditar
Del italiano minuto.
SustantivoEditar
Véase tambiénEditar
OccitanoEditar
minuta | |
Pronunciación (AFI): | [miˈnyto] |
EtimologíaEditar
Del latín minutus.
Sustantivo femeninoEditar
Singular | Plural |
---|---|
minuta | minutas |
Véase tambiénEditar
PolacoEditar
minuta | |
Pronunciación (AFI): | [mʲĩˈnu.ta] |
EtimologíaEditar
Del latín minuta.
Sustantivo femeninoEditar
Véase tambiénEditar
PortuguésEditar
minuta | |
Pronunciación (AFI): | [miˈnu.ta] |
EtimologíaEditar
Del bajo latín minuta ("borrador").[2]
Sustantivo femeninoEditar
- 1
- Minuta (borrador).
Véase tambiénEditar
SerbioEditar
minuta | |
Pronunciación (AFI): | [mi.nǔː.ta] |
Grafía alternativa: | мину́та |
EtimologíaEditar
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo femeninoEditar
Véase tambiénEditar
Referencias y notasEditar
Este artículo incorpora material de Lunfa2000 (en 1001 palabras), licenciado por su autora Nora López bajo la GFDL (detalles).