Del prefijo prae- y faciō ("hacer").
presente activo praeficiō, presente infinitivo praeficere, perfecto activo praefēcī, supino praefectum.
- 1
- Poner (alguien) al mando (de); poner a la cabeza (de).
Flexión de praeficiōtercera conjugación (-io), perfecto con dilatación
| indicativo
|
singular
|
plural
|
| primera
|
segunda
|
tercera
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
| activo
|
presente
|
praeficiō
|
praeficis
|
praeficit
|
praeficimus
|
praeficitis
|
praeficiunt
|
| imperfecto
|
praeficiēbam
|
praeficiēbās
|
praeficiēbat
|
praeficiēbāmus
|
praeficiēbātis
|
praeficiēbant
|
| futuro
|
praeficiam
|
praeficiēs
|
praeficiet
|
praeficiēmus
|
praeficiētis
|
praeficient
|
| perfecto
|
praefēcī
|
praefēcistī
|
praefēcit
|
praefēcimus
|
praefēcistis
|
praefēcērunt,
praefēcēre
|
| pluscuamperfecto
|
praefēceram
|
praefēcerās
|
praefēcerat
|
praefēcerāmus
|
praefēcerātis
|
praefēcerant
|
| futuro perfecto
|
praefēcerō
|
praefēceris
|
praefēcerit
|
praefēcerimus
|
praefēceritis
|
praefēcerint
|
| pasivo
|
presente
|
praeficior
|
praeficeris,
praeficere
|
praeficitur
|
praeficimur
|
praeficiminī
|
praeficiuntur
|
| imperfecto
|
praeficiēbar
|
praeficiēbāris,
praeficiēbāre
|
praeficiēbātur
|
praeficiēbāmur
|
praeficiēbāminī
|
praeficiēbantur
|
| futuro
|
praeficiar
|
praeficiēris,
praeficiēre
|
praeficiētur
|
praeficiēmur
|
praeficiēminī
|
praeficientur
|
| perfecto
|
praefectus -a, -um sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum)
|
| pluscuamperfecto
|
praefectus -a, -um eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum)
|
| futuro perfecto
|
praefectus -a, -um erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum)
|
| subjuntivo
|
singular
|
plural
|
| primera
|
segunda
|
tercera
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
| activo
|
presente
|
praeficiam
|
praeficiās
|
praeficiat
|
praeficiāmus
|
praeficiātis
|
praeficiant
|
| imperfecto
|
praeficerem
|
praeficerēs
|
praeficeret
|
praeficerēmus
|
praeficerētis
|
praeficerent
|
| perfecto
|
praefēcerim
|
praefēcerīs
|
praefēcerit
|
praefēcerīmus
|
praefēcerītis
|
praefēcerint
|
| pluscuamperfecto
|
praefēcissem
|
praefēcissēs
|
praefēcisset
|
praefēcissēmus
|
praefēcissētis
|
praefēcissent
|
| pasivo
|
presente
|
praeficiar
|
praeficiāris,
praeficiāre
|
praeficiātur
|
praeficiāmur
|
praeficiāminī
|
praeficiantur
|
| imperfecto
|
praeficerer
|
praeficerēris,
praeficerēre
|
praeficerētur
|
praeficerēmur
|
praeficerēminī
|
praeficerentur
|
| perfecto
|
praefectus -a, -um sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum)
|
| pluscuamperfecto
|
praefectus -a, -um essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum)
|
| imperativos
|
activo
|
pasivo
|
presente
(2ª persona)
|
futuro
(2ª persona)
|
futuro
(3ª persona)
|
presente
(2ª persona)
|
futuro
(2ª persona)
|
futuro
(3ª persona)
|
|
|
singular
|
praefice
|
praeficitō
|
praeficitō
|
praeficere
|
praeficitor
|
praeficitor
|
| plural
|
praeficite
|
praeficitōte
|
praeficiuntō
|
praeficiminī
|
—
|
praeficiuntor
|
|
|
presente
|
perfecto
|
futuro
|
presente
|
perfecto
|
futuro
|
| infinitivos
|
praeficere
|
praefēcisse
|
praefectūrus -a,-um esse
|
praeficī
|
praefectus -a,-um esse
|
praefectum īrī
|
| participios
|
praeficiēns
(praeficientis)
|
—
|
praefectūrus -a,-um
|
—
|
praefectus -a,-um
|
—
|
|
|
gerundio
|
gerundivo
|
supino
|
| acusativo
|
genitivo
|
dativo/ablativo
|
acusativo
|
dativo/ablativo
|
| praeficiendum
|
praeficiendī
|
praeficiendō
|
praeficiendus -a,-um
|
praefectum
|
praefectū
|
Entradas similares: præficio