ay
ay | |
pronunciación (AFI) | [ˈaj] |
silabación | ay |
acentuación | monosílaba |
longitud silábica | monosílaba |
grafías alternativas | ai[1] |
homófonos | ai, hay |
parónimos | ahí |
rima | aj |
Etimología
editarOnomatopéyica.
Interjección
editar- 1
- Expresa dolor o pena.
- 2
- De manera enfática («¡aaaaaaaayyyyyyyy!»), denota falta de valor o rechazo hacia los hombres homosexuales o afeminados.
- Ámbito: Venezuela
- Uso: coloquial
Adverbio de lugar
editar- 3
- Grafía obsoleta de ahí.
Sustantivo masculino
editarTraducciones
editarVéase también
editarCastellano antiguo
editaray | |
pronunciación (AFI) | [a.i] |
silabación | ay |
acentuación | monosílaba |
longitud silábica | monosílaba |
homófonos | ays |
rima | aj |
Etimología 1
editarSi puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo masculino
editarSingular | Plural |
---|---|
ay | ays |
- 1
- Tipo de vino rojo.
Etimología 2
editarOnomatopéyica.
Interjección
editar- 2
- Grafía obsoleta de aïe.
Etimología 3
editarDel francés medio ay ('he').
Forma verbal
editar- 3
- Grafía obsoleta de ai.
Véase también
editarFrancés medio
editaray | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología
editarDel francés antiguo ai ('he').
Forma verbal
editar- 1
- Primera persona del singular (i’) del presente de indicativo de avoir.