duna
duna | |
pronunciación (AFI) | [ˈdu.na] |
silabación | du-na |
acentuación | llana |
rima | u.na |

Etimología
editarDel neerlandés duin.
Sustantivo femenino
editarInformación adicional
editar- Elevaciones orográficas: alcor, altillo, alto, altozano, barda, cerro, cotero, colina, collado, corona, cresta, cuchilla, cuchillar, cueto, cumbre, duna, falda, ladera, loma, mambla, mamelón, médano, meseta, mogote, montaña, monte, montículo, morón, morro, otero, peña, peñasco, picacho, pico, promontorio, risco, sierra, serranía, teso.
Véase también
editarWikimedia Commons alberga una galería multimedia sobre duna.
Wikipedia tiene un artículo sobre duna.
Traducciones
editar[1] monte formado por la arena [▲▼]
- Afrikáans: duin (af)
- Alemán: Düne (de)
- Búlgaro: дюна (bg)
- Catalán: duna (ca)
- Chino: 沙丘 (zh)
- Esperanto: duno (eo)
- Francés: dune (fr)
- Gallego: duna (gl)
- Inglés: dune (en)
- Italiano: duna (it)
- Islandés: sandalda (is)
- Japonés: 砂丘 (ja); さきゅう (ja); sakiyū (ja)
- Neerlandés: duin (nl)
- Polaco: wydma (pl)
- Portugués: duna (pt)
- Sueco: sanddyn (sv)
Garífuna
editarTalish
editarReferencias y notas
editar- ↑ Ramos, Víctor Manuel (coordinador). Diccionario de las lenguas de Honduras: español, chortí, garífuna, isleño, miskito, pech, tawahka, tolupán. Pg 13