fante
fante | |
pronunciación (AFI) | [ˈfante] |
Etimología
editarSustantivo masculino
editarSingular | Plural |
---|---|
fante | fanti |
- 1 Milicia
- Infante.
- Sinónimos: fantaccino, soldato di fanteria.
- Hiperónimo: soldato.
- 2 Juegos
- Sota (carta).
- 3
- Angelito, bebé, criatura, infante, niño o rorro.
- 4
- Caballerizo, criado, cuidador, lacayo, palafrenero o servidor.
Sustantivo femenino
editarLocuciones
editarLocuciones [▲▼]
Información adicional
editar- Derivados: fanticèllo, fantino, fantolino.
Véase también
editarItaliano antiguo
editarRumano
editarfante | |
pronunciación (AFI) | /fan.te/ |
silabación | fan-te |
longitud silábica | bisílaba |
rima | an.te |
Etimología
editarSustantivo masculino
editarIndefinido | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativo– Acusativo |
un fante | niște fanți |
Genitivo– Dativo |
unui fante | unor fanți |
Definido | Singular | Plural |
Nominativo– Acusativo |
fantele | fanții |
Genitivo– Dativo |
fantelui | fanților |
Vocativo | Singular | Plural |
fante |
fanților |
- 1
- Macho libidinoso (y joven).
- 2 Juegos
- Sota (carta).
- Sinónimo: valet.
- Hiperónimo: carte.