fructus
frūctus | |
clásico (AFI) | [ˈfruːk.tʊs] |
rima | uk.tus |
Etimología
editarDe fruor ("disfrutar") y el sufijo -tus3.[1]
Sustantivo masculino
editar4.ª declinación (-us)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | frūctus | frūctūs |
Vocativo | frūctus | frūctūs |
Acusativo | frūctum | frūctūs |
Genitivo | frūctūs | frūctuum |
Dativo | frūctuī | frūctibus |
Ablativo | frūctū | frūctibus |
- b Derecho
- El derecho de disfrutar de los beneficios de algo.[1]
- Relacionados: ūsus, ūsus et frūctus.
- 2
- Concreto: producto útil de cualquier tipo (artificial o natural, inclusive las crías de animales), usufructo.[1]
- 4
- Ganancia o beneficio financiero, rédito.[1]
- 5
- Ventaja o beneficio como resultado de algo, provecho, recompensa, ganancia, premio, fruto, etc.[1]
- 6
- Satisfacción, deleite, placer, gusto.[1]
Locuciones
editar- ūsus et frūctus/ūsus frūctus -[1b]- usufructo.[1]
Forma flexiva
editarForma verbal
editar1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
Nominativo | frūctus | frūcta | frūctum | frūctī | frūctae | frūcta |
Vocativo | frūcte | frūcta | frūctum | frūctī | frūctae | frūcta |
Acusativo | frūctum | frūctam | frūctum | frūctōs | frūctās | frūcta |
Genitivo | frūctī | frūctae | frūctī | frūctōrum | frūctārum | frūctōrum |
Dativo | frūctō | frūctae | frūctō | frūctīs | frūctīs | frūctīs |
Ablativo | frūctō | frūctā | frūctō | frūctīs | frūctīs | frūctīs |