de iūs ("derecho").
Verbo intransitivo
editar
presente activo iūrō, presente infinitivo iūrāre, perfecto activo iūrāvī, supino iūrātum.
- 1
- Jurar.
- 2
- Conspirar.
Verbo transitivo
editar
- 3
- Afirmar con juramento, jurar.
- 4
- Jurar poniendo por testigo.
Flexión de iūrōprimera conjugación, perfecto con v, intransitivo
Flexión de iūrōprimera conjugación, perfecto con v
indicativo
|
singular
|
plural
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
activo
|
presente
|
iūrō
|
iūrās
|
iūrat
|
iūrāmus
|
iūrātis
|
iūrant
|
imperfecto
|
iūrābam
|
iūrābās
|
iūrābat
|
iūrābāmus
|
iūrābātis
|
iūrābant
|
futuro
|
iūrābō
|
iūrābis
|
iūrābit
|
iūrābimus
|
iūrābitis
|
iūrābunt
|
perfecto
|
iūrāvī
|
iūrāvistī
|
iūrāvit
|
iūrāvimus
|
iūrāvistis
|
iūrāvērunt, iūrāvēre
|
pluscuamperfecto
|
iūrāveram
|
iūrāverās
|
iūrāverat
|
iūrāverāmus
|
iūrāverātis
|
iūrāverant
|
futuro perfecto
|
iūrāverō
|
iūrāveris
|
iūrāverit
|
iūrāverimus
|
iūrāveritis
|
iūrāverint
|
pasivo
|
presente
|
iūror
|
iūrāris, iūrāre
|
iūrātur
|
iūrāmur
|
iūrāminī
|
iūrantur
|
imperfecto
|
iūrābar
|
iūrābāris, iūrābāre
|
iūrābātur
|
iūrābāmur
|
iūrābāminī
|
iūrābantur
|
futuro
|
iūrābor
|
iūrāberis, iūrābere
|
iūrābitur
|
iūrābimur
|
iūrābiminī
|
iūrābuntur
|
perfecto
|
iūrātus -a, -um sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum)
|
pluscuamperfecto
|
iūrātus -a, -um eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum)
|
futuro perfecto
|
iūrātus -a, -um erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum)
|
subjuntivo
|
singular
|
plural
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
activo
|
presente
|
iūrem
|
iūrēs
|
iūret
|
iūrēmus
|
iūrētis
|
iūrent
|
imperfecto
|
iūrārem
|
iūrārēs
|
iūrāret
|
iūrārēmus
|
iūrārētis
|
iūrārent
|
perfecto
|
iūrāverim
|
iūrāverīs
|
iūrāverit
|
iūrāverīmus
|
iūrāverītis
|
iūrāverint
|
pluscuamperfecto
|
iūrāvissem
|
iūrāvissēs
|
iūrāvisset
|
iūrāvissēmus
|
iūrāvissētis
|
iūrāvissent
|
pasivo
|
presente
|
iūrer
|
iūrēris, iūrēre
|
iūrētur
|
iūrēmur
|
iūrēminī
|
iūrentur
|
imperfecto
|
iūrārer
|
iūrārēris, iūrārēre
|
iūrārētur
|
iūrārēmur
|
iūrārēminī
|
iūrārentur
|
perfecto
|
iūrātus -a, -um sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum)
|
pluscuamperfecto
|
iūrātus -a, -um essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum)
|
imperativos
|
activo
|
pasivo
|
presente (2ª persona)
|
futuro (2ª persona)
|
futuro (3ª persona)
|
presente (2ª persona)
|
futuro (2ª persona)
|
futuro (3ª persona)
|
|
singular
|
iūrā
|
iūrātō
|
iūrātō
|
iūrāre
|
iūrātor
|
iūrātor
|
plural
|
iūrāte
|
iūrātōte
|
iūrantō
|
iūrāminī
|
—
|
iūrantor
|
|
presente
|
perfecto
|
futuro
|
presente
|
perfecto
|
futuro
|
infinitivos
|
iūrāre
|
iūrāvisse
|
iūrātūrus -a,-um esse
|
iūrārī
|
iūrātus -a,-um esse
|
iūrātum īrī
|
participios
|
iūrāns (iūrantis)
|
—
|
iūrātūrus -a,-um
|
—
|
iūrātus -a,-um
|
—
|
|
gerundio
|
gerundivo
|
supino
|
acusativo
|
genitivo
|
dativo/ablativo
|
acusativo
|
dativo/ablativo
|
iūrandum
|
iūrandī
|
iūrandō
|
iūrandus -a,-um
|
iūrātum
|
iūrātū
|
Referencias y notas
editar