Del prefijo sub- (preposición) y introeō, -īre ("entrar"), y este del prefijo intrō- y eō, īre ("ir").
Verbo transitivo y intransitivo
editar
presente activo subintroeō, presente infinitivo subintroīre, perfecto activo subintroiī (o subintroīvī), supino subintroitum. (irregular)
- 1
- Entrar.[1]
Flexión de subintroeōirregular
indicativo
|
singular
|
plural
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
activo
|
presente
|
subintroeō
|
subintroīs
|
subintroit
|
subintroīmus
|
subintroītis
|
subintroeunt
|
imperfecto
|
subintroībam
|
subintroībās
|
subintroībat
|
subintroībāmus
|
subintroībātis
|
subintroībant
|
futuro
|
subintroībō
|
subintroībis
|
subintroībit
|
subintroībimus
|
subintroībitis
|
subintroībunt
|
perfecto
|
subintroiī
|
subintroīstī
|
subintroiit
|
subintroiimus
|
subintroīstis
|
subintroiērunt, subintroiēre
|
pluscuamperfecto
|
subintroieram
|
subintroierās
|
subintroierat
|
subintroierāmus
|
subintroierātis
|
subintroierant
|
futuro perfecto
|
subintroierō
|
subintroieris
|
subintroierit
|
subintroierimus
|
subintroieritis
|
subintroierint
|
pasivo
|
presente
|
subintroeor
|
subintroīris, subintroīre
|
subintroītur
|
subintroīmur
|
subintroīminī
|
subintroeuntur
|
imperfecto
|
subintroībar
|
subintroībāris, subintroībāre
|
subintroībātur
|
subintroībāmur
|
subintroībāminī
|
subintroībantur
|
futuro
|
subintroibor
|
subintroibēris, subintroibēre
|
subintroibītur
|
subintroibīmur
|
subintroibīminī
|
subintroibuntur
|
perfecto
|
subintroitus -a, -um sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum)
|
pluscuamperfecto
|
subintroitus -a, -um eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum)
|
futuro perfecto
|
subintroitus -a, -um erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum)
|
subjuntivo
|
singular
|
plural
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
activo
|
presente
|
subintroeam
|
subintroeās
|
subintroeat
|
subintroeāmus
|
subintroeātis
|
subintroeant
|
imperfecto
|
subintroīrem
|
subintroīrēs
|
subintroīret
|
subintroīrēmus
|
subintroīrētis
|
subintroīrent
|
perfecto
|
subintroierim
|
subintroierīs
|
subintroierit
|
subintroierīmus
|
subintroierītis
|
subintroierint
|
pluscuamperfecto
|
subintroīssem
|
subintroīssēs
|
subintroīsset
|
subintroīssēmus
|
subintroīssētis
|
subintroīssent
|
pasivo
|
presente
|
subintroear
|
subintroeāris, subintroeāre
|
subintroeātur
|
subintroeāmur
|
subintroeāminī
|
subintroeantur
|
imperfecto
|
subintroīrer
|
subintroīrēris, subintroīrēre
|
subintroīrētur
|
subintroīrēmur
|
subintroīrēminī
|
subintroīrentur
|
perfecto
|
subintroitus -a, -um sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum)
|
pluscuamperfecto
|
subintroitus -a, -um essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum)
|
imperativos
|
activo
|
pasivo
|
presente (2ª persona)
|
futuro (2ª persona)
|
futuro (3ª persona)
|
presente (2ª persona)
|
futuro (2ª persona)
|
futuro (3ª persona)
|
|
singular
|
subintroī
|
subintroītō
|
subintroītō
|
subintroīre
|
subintroītor
|
subintroītor
|
plural
|
subintroīte
|
subintroītōte
|
subintroeuntō
|
subintroīminī
|
—
|
subintroeuntor
|
|
presente
|
perfecto
|
futuro
|
presente
|
perfecto
|
futuro
|
infinitivos
|
subintroīre
|
subintroīsse
|
subintroitūrus -a,-um esse
|
subintroīrī
|
subintroitus -a,-um esse
|
subintroitum īrī
|
participios
|
subintroiēns (subintroeuntis)
|
—
|
subintroitūrus -a,-um
|
—
|
subintroitus -a,-um
|
—
|
|
gerundio
|
gerundivo
|
supino
|
acusativo
|
genitivo
|
dativo/ablativo
|
acusativo
|
dativo/ablativo
|
subintroeundum
|
subintroeundī
|
subintroeundō
|
subintroeundus -a,-um
|
subintroitum
|
subintroitū
|
Flexión de subintroeōirregular, intransitivo
- ↑ Georges, Heinrich (1913). "subintroeo". En: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Darmstadt: Wissenschaftliche Buchgesellschaft