Del prefijo in- (preposición) y pendō, -ere ("estimar").
presente activo impendō, presente infinitivo impendere, perfecto activo impendī, supino impēnsum.
- 1
- Gastar (pensando en una transacción o inversión), desembolsar, pagar.
- 2
- Gastar (sin propósito), desperdiciar, derrochar.
- 3
- Consumir, emplear.
- 4
- Dedicar (tiempo, esfuerzo, etc.), consagrar.
Flexión de impendōtercera conjugación, perfecto radical
indicativo
|
singular
|
plural
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
activo
|
presente
|
impendō
|
impendis
|
impendit
|
impendimus
|
impenditis
|
impendunt
|
imperfecto
|
impendēbam
|
impendēbās
|
impendēbat
|
impendēbāmus
|
impendēbātis
|
impendēbant
|
futuro
|
impendam
|
impendēs
|
impendet
|
impendēmus
|
impendētis
|
impendent
|
perfecto
|
impendī
|
impendistī
|
impendit
|
impendimus
|
impendistis
|
impendērunt, impendēre
|
pluscuamperfecto
|
impenderam
|
impenderās
|
impenderat
|
impenderāmus
|
impenderātis
|
impenderant
|
futuro perfecto
|
impenderō
|
impenderis
|
impenderit
|
impenderimus
|
impenderitis
|
impenderint
|
pasivo
|
presente
|
impendor
|
impenderis, impendere
|
impenditur
|
impendimur
|
impendiminī
|
impenduntur
|
imperfecto
|
impendēbar
|
impendēbāris, impendēbāre
|
impendēbātur
|
impendēbāmur
|
impendēbāminī
|
impendēbantur
|
futuro
|
impendar
|
impendēris, impendēre
|
impendētur
|
impendēmur
|
impendēminī
|
impendentur
|
perfecto
|
impēnsus -a, -um sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum)
|
pluscuamperfecto
|
impēnsus -a, -um eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum)
|
futuro perfecto
|
impēnsus -a, -um erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum)
|
subjuntivo
|
singular
|
plural
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
activo
|
presente
|
impendam
|
impendās
|
impendat
|
impendāmus
|
impendātis
|
impendant
|
imperfecto
|
impenderem
|
impenderēs
|
impenderet
|
impenderēmus
|
impenderētis
|
impenderent
|
perfecto
|
impenderim
|
impenderīs
|
impenderit
|
impenderīmus
|
impenderītis
|
impenderint
|
pluscuamperfecto
|
impendissem
|
impendissēs
|
impendisset
|
impendissēmus
|
impendissētis
|
impendissent
|
pasivo
|
presente
|
impendar
|
impendāris, impendāre
|
impendātur
|
impendāmur
|
impendāminī
|
impendantur
|
imperfecto
|
impenderer
|
impenderēris, impenderēre
|
impenderētur
|
impenderēmur
|
impenderēminī
|
impenderentur
|
perfecto
|
impēnsus -a, -um sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum)
|
pluscuamperfecto
|
impēnsus -a, -um essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum)
|
imperativos
|
activo
|
pasivo
|
presente (2ª persona)
|
futuro (2ª persona)
|
futuro (3ª persona)
|
presente (2ª persona)
|
futuro (2ª persona)
|
futuro (3ª persona)
|
|
singular
|
impende
|
impenditō
|
impenditō
|
impendere
|
impenditor
|
impenditor
|
plural
|
impendite
|
impenditōte
|
impenduntō
|
impendiminī
|
—
|
impenduntor
|
|
presente
|
perfecto
|
futuro
|
presente
|
perfecto
|
futuro
|
infinitivos
|
impendere
|
impendisse
|
impēnsūrus -a,-um esse
|
impendī
|
impēnsus -a,-um esse
|
impēnsum īrī
|
participios
|
impendēns (impendentis)
|
—
|
impēnsūrus -a,-um
|
—
|
impēnsus -a,-um
|
—
|
|
gerundio
|
gerundivo
|
supino
|
acusativo
|
genitivo
|
dativo/ablativo
|
acusativo
|
dativo/ablativo
|
impendendum
|
impendendī
|
impendendō
|
impendendus -a,-um
|
impēnsum
|
impēnsū
|