litus
| litus | |
| clásico (AFI) | [ˈlʲɪt̪ʊs̠] |
| eclesiástico (AFI) | [ˈliːt̪us] |
| grafías alternativas | littus |
| rima | i.tus |
Etimología 1
editarDel protoitálico *leitos/*lītos, y este del protoindoeuropeo *leit-os- ("el marcharse", "marchándose"? con idea de fin, limite, costado), de *leit- ("irse", "marcharse").[1] Compárese el avéstico iriθiia- ("morir"), el gótico 𐌲𐌰𐌻𐌴𐌹𐌸𐌰𐌽 (ga-leiþan, "ir"), el tocario b laitaṃ ("marcharse") y pretérito lita.[1]
Sustantivo neutro
editar3.ª declinación (n consonante)
| ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | lītus | lītora |
| Vocativo | lītus | lītora |
| Acusativo | lītus | lītora |
| Genitivo | lītoris | lītorum |
| Dativo | lītorī | lītoribus |
| Ablativo | lītore | lītoribus |
Forma flexiva
editarForma verbal
editar1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | litus | lita | litum | litī | litae | lita |
| Vocativo | lite | lita | litum | litī | litae | lita |
| Acusativo | litum | litam | litum | litōs | litās | lita |
| Genitivo | litī | litae | litī | litōrum | litārum | litōrum |
| Dativo | litō | litae | litō | litīs | litīs | litīs |
| Ablativo | litō | litā | litō | litīs | litīs | litīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de linō.[2]