porta
porta | |
pronunciación (AFI) | [ˈpoɾ.t̪a] |
silabación | por-ta |
acentuación | llana |
longitud silábica | bisílaba |
rima | oɾ.ta |
Forma flexiva
editarForma verbal
editar- 1
- Tercera persona del singular (él, ella, ello; usted, 2.ª persona) del presente de indicativo de portar.
- 2
- Segunda persona del singular (tú) del imperativo afirmativo de portar.
Gallego
editarporta | |
clásico (AFI) | [ˈpɔrt̪ä] ⓘ |
eclesiástico (AFI) | [ˈpɔrt̪ä] |
rima | or.ta |
Etimología 1
editarDel protoitálico *portā-, y este del protoindoeuropeo *pr-to-. Compárese el protocelta φritu-, el avéstico pɘrɘtu- (ambos "cruzando", "puente") y el protogermánico *furδú- ("bahía", "fiordo").[1]
Sustantivo femenino
editarSingular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | porta | portae |
Vocativo | porta | portae |
Acusativo | portam | portās |
Genitivo | portae | portārum |
Dativo | portae | portīs |
Ablativo | portā | portīs |
- 1
- Puerta, portada, portal, (de ciudad, templo, casa o habitación).
- 2
- Entrada, paso, pasaje, desfiladero, garganta.
- 3
- Medio, procedimiento.
- Uso: figurativo
Lingua franca nova
editarReferencias y notas
editar- ↑ Michiel de Vaan. Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages. Editorial: Brill. Leiden, 2008. ISBN: 9789004167971.