Español Editar

 abreviatura
Pronunciación (AFI):  [a.βɾe.βjaˈtu.ɾa]

Etimología Editar

Del latín abbreviatūra,1 derivado de brevis ("breve").

Sustantivo femenino Editar

Singular Plural
abreviatura abreviaturas
1 Lingüística.
Representación acortada de un vocablo o frase que, por economía de espacio o comodidad, suprime algunas letras al final o en el centro.1
2
Palabra o frase representada gráficamente o por escrito como una abreviatura1.
  • Ejemplo: El vocablo "Méx." es una abreviatura que emplea el Diccionario de la Real Academia para indicar que la acepción es propia del español hablado en México.2
3
Oficio u ocupación del abreviador (oficial que hace extractos de documentos en ciertas misiones diplomáticas).
4
Explicación o exposición breve del contenido básico de un tema antes presentado o de un texto, documento, libro, etc.

Locuciones Editar

  1. (loc. adverbial o adjetiva) escrito o representado sin alguna(s) de sus letra(s).1
  2. (coloquial): de modo breve o rápido; con prisa o brevedad.1

Véase también Editar

Traducciones Editar

Catalán Editar

 abreviatura
Pronunciación (AFI):  Si puedes, ¡incorpórala!

Etimología Editar

Si puedes, incorpórala: ver cómo

Sustantivo femenino Editar

Singular Plural
abreviatura abreviatures
1
Abreviatura
  • «Havia simplificat les notes amb grans abreviatures; i, com que se sabia de cor l'ordre de les caselles, ho duia ja a ulls clucs.» Oller, Narcís (1928). «La bufetada», Obres completes de Narcís Oller VI.
    "Había simplificado las notas con abundantes abreviaturas; y, como se sabía de memoria el orden de las casillas, lo llevaba ya con los ojos cerrados."

Véase también Editar

Referencias y notas Editar