Del prefijo dis- y simulō ("hacer símil, imitar, simular"), literalmente "hacer disímil".1
Verbo transitivo
Editar
presente activo dissimulō, presente infinitivo dissimulāre, perfecto activo dissimulāvī, supino dissimulātum.
- 1
- Ocultar, disfrazar, disimular.1
|
Este lema en este idioma es ampliable. Retira este aviso si la mayor parte de las acepciones ya están incluidas. |
Flexión de dissimulōprimera conjugación, perfecto con v
indicativo
|
singular
|
plural
|
---|
primera
|
segunda
|
tercera
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
---|
activo
|
presente
|
dissimulō
|
dissimulās
|
dissimulat
|
dissimulāmus
|
dissimulātis
|
dissimulant
|
---|
imperfecto
|
dissimulābam
|
dissimulābās
|
dissimulābat
|
dissimulābāmus
|
dissimulābātis
|
dissimulābant
|
---|
futuro
|
dissimulābō
|
dissimulābis
|
dissimulābit
|
dissimulābimus
|
dissimulābitis
|
dissimulābunt
|
---|
perfecto
|
dissimulāvī
|
dissimulāvistī
|
dissimulāvit
|
dissimulāvimus
|
dissimulāvistis
|
dissimulāvērunt, dissimulāvēre
|
---|
pluscuamperfecto
|
dissimulāveram
|
dissimulāverās
|
dissimulāverat
|
dissimulāverāmus
|
dissimulāverātis
|
dissimulāverant
|
---|
futuro perfecto
|
dissimulāverō
|
dissimulāveris
|
dissimulāverit
|
dissimulāverimus
|
dissimulāveritis
|
dissimulāverint
|
---|
pasivo
|
presente
|
dissimulor
|
dissimulāris, dissimulāre
|
dissimulātur
|
dissimulāmur
|
dissimulāminī
|
dissimulantur
|
---|
imperfecto
|
dissimulābar
|
dissimulābāris, dissimulābāre
|
dissimulābātur
|
dissimulābāmur
|
dissimulābāminī
|
dissimulābantur
|
---|
futuro
|
dissimulābor
|
dissimulāberis, dissimulābere
|
dissimulābitur
|
dissimulābimur
|
dissimulābiminī
|
dissimulābuntur
|
---|
perfecto
|
dissimulātus -a, -um sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum)
|
---|
pluscuamperfecto
|
dissimulātus -a, -um eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum)
|
---|
futuro perfecto
|
dissimulātus -a, -um erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum)
|
---|
subjuntivo
|
singular
|
plural
|
---|
primera
|
segunda
|
tercera
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
---|
activo
|
presente
|
dissimulem
|
dissimulēs
|
dissimulet
|
dissimulēmus
|
dissimulētis
|
dissimulent
|
---|
imperfecto
|
dissimulārem
|
dissimulārēs
|
dissimulāret
|
dissimulārēmus
|
dissimulārētis
|
dissimulārent
|
---|
perfecto
|
dissimulāverim
|
dissimulāverīs
|
dissimulāverit
|
dissimulāverīmus
|
dissimulāverītis
|
dissimulāverint
|
---|
pluscuamperfecto
|
dissimulāvissem
|
dissimulāvissēs
|
dissimulāvisset
|
dissimulāvissēmus
|
dissimulāvissētis
|
dissimulāvissent
|
---|
pasivo
|
presente
|
dissimuler
|
dissimulēris, dissimulēre
|
dissimulētur
|
dissimulēmur
|
dissimulēminī
|
dissimulentur
|
---|
imperfecto
|
dissimulārer
|
dissimulārēris, dissimulārēre
|
dissimulārētur
|
dissimulārēmur
|
dissimulārēminī
|
dissimulārentur
|
---|
perfecto
|
dissimulātus -a, -um sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum)
|
---|
pluscuamperfecto
|
dissimulātus -a, -um essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum)
|
---|
imperativos
|
activo
|
pasivo
|
---|
presente (2ª persona)
|
futuro (2ª persona)
|
futuro (3ª persona)
|
presente (2ª persona)
|
futuro (2ª persona)
|
futuro (3ª persona)
|
---|
|
singular
|
dissimulā
|
dissimulātō
|
dissimulātō
|
dissimulāre
|
dissimulātor
|
dissimulātor
|
---|
plural
|
dissimulāte
|
dissimulātōte
|
dissimulantō
|
dissimulāminī
|
—
|
dissimulantor
|
---|
|
presente
|
perfecto
|
futuro
|
presente
|
perfecto
|
futuro
|
---|
infinitivos
|
dissimulāre
|
dissimulāvisse
|
dissimulātūrus -a,-um esse
|
dissimulārī
|
dissimulātus -a,-um esse
|
dissimulātum īrī
|
---|
participios
|
dissimulāns (dissimulantis)
|
—
|
dissimulātūrus -a,-um |
—
|
dissimulātus -a,-um |
—
|
---|
|
gerundio
|
gerundivo
|
supino
|
---|
acusativo
|
genitivo
|
dativo/ablativo
|
acusativo
|
dativo/ablativo
|
---|
dissimulandum
|
dissimulandī
|
dissimulandō
|
dissimulandus -a,-um |
dissimulātum
|
dissimulātū
|