bien
EspañolEditar
bien | |||
Pronunciación (AFI): | [ˈbjen] |
EtimologíaEditar
Del castellano antiguo bien ("bien"), y este del latín bene ("bien").
Sustantivo masculinoEditar
Singular | Plural |
---|---|
bien | bienes |
- 2
- Propiedad.
Adverbio de modoEditar
- 3
- Indica un cierto grado de perfección o de utilidad.
- Antónimo: mal.
- Ejemplos: El artículo está bien, el asunto va bien.
- 4
- Aprobación, de acuerdo.
- Ejemplos: Nos vemos a las 8, ¿Te parece bien?
- 5
- En perfectas condiciones, sano.
- Ejemplos: Mi abuela no se encuentra bien, le duele la cabeza.
Adverbio de cantidadEditar
InterjecciónEditar
- 7
- Expresión de alegría, generalmente acompañada de un aplauso.
- Uso: coloquial, mayormente infantil
LocucionesEditar
- bien, gracias
- está bien: se usa para ceder o asentir ante alguna propuesta.
- no bien o ni bien: equivale a inmediatamente, tan pronto como.
- persona de bien: persona honesta, seria y trabajadora, en contraposición a un delincuente.
- si bien: equivale a pero, sin embargo o no obstante.
RefranesEditar
Véase tambiénEditar
- bien cultural
- Wikipedia tiene un artículo sobre bien.
- Wikiquote alberga frases célebres sobre bien..
TraduccionesEditar
Traducciones
|
|
AragonésEditar
bien | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
EtimologíaEditar
Del navarro-aragonés bien ("bien"), y este del latín bene ("bien").
AdverbioEditar
- 1
- Bien.
- 3
- Aun.
AsturianoEditar
bien | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
EtimologíaEditar
Si puedes, incorpórala: ver cómo
AdverbioEditar
Sustantivo masculinoEditar
Singular | Plural |
---|---|
bien | bienes |
- 5
- Bien (provecho).1
- Sinónimos: ameyoramientu, provechu.
ConjunciónEditar
InterjecciónEditar
LocucionesEditar
Castellano antiguoEditar
bien | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
EtimologíaEditar
AdverbioEditar
FrancésEditar
bien | |||
Francia (AFI): | [bjɛ̃] | ||
Variante: | bin (Quebec) |
EtimologíaEditar
Del francés medio bien ("bien"), y este del francés antiguo bien ("bien"), del latín bene ("bien").
AdverbioEditar
- 1
- Bien.
- «Je suis bien, merci. Et toi ?» Estoy bien, gracias. ¿Y tú?
- 2
- Mucho (de).
- Uso: usado con de y sus contracciones.
- Ejemplo:
- «Elle a traversé bien des épreuves.» — Ella atravesó muchos de pruebas.
- 5
- Con gusto.
- Sinónimo: de bonne grâce.
- Antónimo: de mauvaise grâce.
Sustantivo masculinoEditar
Singular | Plural |
---|---|
bien | biens |
- 7
- Bien (artículo de consumo).
- 8
- Posesión.
InterjecciónEditar
- 9
- Así que.
- Ejemplo:
- «Bien, on peut partir maintenant ?» — Así que, ¿podemos salir ahora?
AdjetivoEditar
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | bien | bien |
Femenino | bien | bien |
- 10
- Bien.
LocucionesEditar
Términos relacionados
Información adicionalEditar
Cognados franceses
Véase tambiénEditar
Francés antiguoEditar
bien | |
Pronunciación (AFI): | [bjẽn] |
Variantes: | been beien bein ben bent biene bient bin bine |
EtimologíaEditar
AdverbioEditar
Sustantivo masculinoEditar
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | biens |
bien |
Oblicuo | bien | biens |
- 4
- Posesión.
Locuciones 2Editar
Términos relacionados
Francés medioEditar
bien | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
EtimologíaEditar
Del francés antiguo bien ("bien"), y este del latín bene ("bien").
AdverbioEditar
Sustantivo masculinoEditar
Singular | Plural |
---|---|
bien | biens |
- 4
- Posesión.
JudeoespañolEditar
bien | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Grafías alternativas: | byen ביין |
EtimologíaEditar
Del castellano antiguo bien ("bien"), y este del latín bene ("bien").
AdverbioEditar
Sustantivo masculinoEditar
Singular | Plural |
---|---|
bien | bienes |
- 2
- Posesión.
Editar
bien | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
EtimologíaEditar
AdverbioEditar
VolapukEditar
bien | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
EtimologíaEditar
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
SustantivoEditar
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominatif (Nominativo) |
bien | biens |
Genitif (Genitivo) |
biena | bienas |
Datif (Dativo) |
biene | bienes |
Kusatif (Acusativo) |
bieni | bienis |
Vokatif (Vocativo) |
o bien! | o biens! |
- 1 Zoología.
- Abeja.
Véase tambiénEditar
Referencias y notasEditar
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Academia de la Llingua Asturiana (2014). «bien», en Academia de la Llingua Asturiana: Diccionariu de la Academia de la Llingua Asturiana, edición digital, Oviedo: ALLA. ISBN 978-84-8168-208-3.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «bien». En: Anglo-Norman On-Line Hub.