bien
Español editar
bien | |||
Pronunciación (AFI): | [ˈbjen] |
Etimología editar
Del castellano antiguo bien ("bien"), y este del latín bene ("bien").
Sustantivo masculino editar
Singular | Plural |
---|---|
bien | bienes |
- 2
- Propiedad.
Adverbio de modo editar
- 3
- Indica un cierto grado de perfección o de utilidad.
- Antónimo: mal.
- Ejemplos: El artículo está bien, el asunto va bien.
- 4
- Aprobación, de acuerdo.
- Ejemplos: Nos vemos a las 8, ¿Te parece bien?
- 5
- En perfectas condiciones, sano.
- Ejemplos: Mi abuela no se encuentra bien, le duele la cabeza.
Adverbio de cantidad editar
Interjección editar
- 7
- Expresión de alegría, generalmente acompañada de un aplauso.
- Uso: coloquial, mayormente infantil
Locuciones editar
- bien, gracias
- está bien: se usa para ceder o asentir ante alguna propuesta.
- no bien o ni bien: equivale a inmediatamente, tan pronto como.
- persona de bien: persona honesta, seria y trabajadora, en contraposición a un delincuente.
- si bien: equivale a pero, sin embargo o no obstante.
Refranes editar
Véase también editar
- bien cultural
- Wikipedia tiene un artículo sobre bien..
- Wikiquote alberga frases célebres sobre bien..
Traducciones editar
Traducciones
|
|
Aragonés editar
bien | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Etimología editar
Del navarro-aragonés bien ("bien"), y este del latín bene ("bien").
Adverbio editar
- 1
- Bien.
- 3
- Aun.
Asturiano editar
bien | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Etimología editar
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Adverbio editar
Sustantivo masculino editar
Singular | Plural |
---|---|
bien | bienes |
- 5
- Bien (provecho).1
- Sinónimos: ameyoramientu, provechu.
Conjunción editar
Interjección editar
Locuciones editar
Castellano antiguo editar
bien | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Etimología editar
Adverbio editar
Francés editar
bien | |||
Francia (AFI): | [bjɛ̃] | ||
Variante: | bin (Quebec) |
Etimología editar
Del francés medio bien ("bien"), y este del francés antiguo bien ("bien"), del latín bene ("bien").
Adverbio editar
- 1
- Bien.
Estoy bien, gracias. ¿Y tú?Je suis bien, merci. Et toi ?
- 2
- Mucho (de).
- Uso: usado con de y sus contracciones.
- Ejemplo:
— Ella atravesó muchos de pruebas.Elle a traversé bien des épreuves.
- 5
- Con gusto.
- Sinónimo: de bonne grâce.
- Antónimo: de mauvaise grâce.
Sustantivo masculino editar
Singular | Plural |
---|---|
bien | biens |
- 7
- Bien (artículo de consumo).
- 8
- Posesión.
Interjección editar
- 9
- Así que.
- Ejemplo:
— Así que, ¿podemos salir ahora?Bien, on peut partir maintenant ?
Adjetivo editar
Singular | Plural | |
---|---|---|
Masculino | bien | bien |
Femenino | bien | bien |
- 10
- Bien.
Locuciones editar
Términos relacionados
Información adicional editar
Cognados franceses
Véase también editar
Francés antiguo editar
bien | |
Pronunciación (AFI): | [bjẽn] |
Variantes: | been beien bein ben bent biene bient bin bine |
Etimología editar
Adverbio editar
Sustantivo masculino editar
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | biens |
bien |
Oblicuo | bien | biens |
- 4
- Posesión.
Locuciones 2 editar
Términos relacionados
Francés medio editar
bien | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Etimología editar
Del francés antiguo bien ("bien"), y este del latín bene ("bien").
Adverbio editar
Sustantivo masculino editar
Singular | Plural |
---|---|
bien | biens |
- 4
- Posesión.
Judeoespañol editar
bien | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Grafías alternativas: | byen ביין |
Etimología editar
Del castellano antiguo bien ("bien"), y este del latín bene ("bien").
Adverbio editar
Sustantivo masculino editar
Singular | Plural |
---|---|
bien | bienes |
- 2
- Posesión.
editar
bien | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Etimología editar
Adverbio editar
Volapuk editar
bien | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Etimología editar
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Sustantivo editar
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominatif (Nominativo) |
bien | biens |
Genitif (Genitivo) |
biena | bienas |
Datif (Dativo) |
biene | bienes |
Kusatif (Acusativo) |
bieni | bienis |
Vokatif (Vocativo) |
o bien! | o biens! |
- 1 Zoología.
- Abeja.
Véase también editar
Referencias y notas editar
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Academia de la Llingua Asturiana. «bien», en Academia de la Llingua Asturiana: Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana, edición digital, Oviedo: ALLA. ISBN 978-84-8168-208-3.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «bien». En: Anglo-Norman On-Line Hub.