De vestis ("ropa").1
Verbo transitivo
editar
presente activo vestiō, presente infinitivo vestīre, perfecto activo vestīvī (o vestiī), supino vestītum.
- 1
- Vestir.2
- b
- Proveer de ropa.2
- 2
- Cubrir, vestir.
- a
- Con pieles, cabello, etc.2
- b
- Las plantas con follaje, etc.2
- c
- Las tierras, colinas, etc., con vegetación.2
- d
- Con luz o sombra.2
- e
- Adornar, proteger.2
- 3
- Vestir.
- Uso: figurado, dícese de ideas, etc., con palabras.2
Verbo intransitivo
editar
- 4
- Vestir (de una manera en particular).2
Derivados de vestiō en latín
|
Flexión de vestiōcuarta conjugación, perfecto con v
indicativo
|
singular
|
plural
|
---|
primera
|
segunda
|
tercera
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
---|
activo
|
presente
|
vestiō
|
vestīs
|
vestit
|
vestīmus
|
vestītis
|
vestiunt
|
---|
imperfecto
|
vestiēbam
|
vestiēbās
|
vestiēbat
|
vestiēbāmus
|
vestiēbātis
|
vestiēbant
|
---|
futuro
|
vestiam
|
vestiēs
|
vestiet
|
vestiēmus
|
vestiētis
|
vestient
|
---|
perfecto
|
vestīvī
|
vestīvistī
|
vestīvit
|
vestīvimus
|
vestīvistis
|
vestīvērunt, vestīvēre
|
---|
pluscuamperfecto
|
vestīveram
|
vestīverās
|
vestīverat
|
vestīverāmus
|
vestīverātis
|
vestīverant
|
---|
futuro perfecto
|
vestīverō
|
vestīveris
|
vestīverit
|
vestīverimus
|
vestīveritis
|
vestīverint
|
---|
pasivo
|
presente
|
vestior
|
vestīris, vestīre
|
vestītur
|
vestīmur
|
vestīminī
|
vestiuntur
|
---|
imperfecto
|
vestiēbar
|
vestiēbāris, vestiēbāre
|
vestiēbātur
|
vestiēbāmur
|
vestiēbāminī
|
vestiēbantur
|
---|
futuro
|
vestiar
|
vestiēris, vestiēre
|
vestiētur
|
vestiēmur
|
vestiēminī
|
vestientur
|
---|
perfecto
|
vestītus -a, -um sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum)
|
---|
pluscuamperfecto
|
vestītus -a, -um eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum)
|
---|
futuro perfecto
|
vestītus -a, -um erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum)
|
---|
subjuntivo
|
singular
|
plural
|
---|
primera
|
segunda
|
tercera
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
---|
activo
|
presente
|
vestiam
|
vestiās
|
vestiat
|
vestiāmus
|
vestiātis
|
vestiant
|
---|
imperfecto
|
vestīrem
|
vestīrēs
|
vestīret
|
vestīrēmus
|
vestīrētis
|
vestīrent
|
---|
perfecto
|
vestīverim
|
vestīverīs
|
vestīverit
|
vestīverīmus
|
vestīverītis
|
vestīverint
|
---|
pluscuamperfecto
|
vestīvissem
|
vestīvissēs
|
vestīvisset
|
vestīvissēmus
|
vestīvissētis
|
vestīvissent
|
---|
pasivo
|
presente
|
vestiar
|
vestiāris, vestiāre
|
vestiātur
|
vestiāmur
|
vestiāminī
|
vestiantur
|
---|
imperfecto
|
vestīrer
|
vestīrēris, vestīrēre
|
vestīrētur
|
vestīrēmur
|
vestīrēminī
|
vestīrentur
|
---|
perfecto
|
vestītus -a, -um sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum)
|
---|
pluscuamperfecto
|
vestītus -a, -um essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum)
|
---|
imperativos
|
activo
|
pasivo
|
---|
presente (2ª persona)
|
futuro (2ª persona)
|
futuro (3ª persona)
|
presente (2ª persona)
|
futuro (2ª persona)
|
futuro (3ª persona)
|
---|
|
singular
|
vestī
|
vestitō
|
vestitō
|
vestīre
|
vestītor
|
vestītor
|
---|
plural
|
vestīte
|
vestītōte
|
vestiuntō
|
vestīminī
|
—
|
vestiuntor
|
---|
|
presente
|
perfecto
|
futuro
|
presente
|
perfecto
|
futuro
|
---|
infinitivos
|
vestīre
|
vestīvisse
|
vestītūrus -a,-um esse
|
vestīrī
|
vestītus -a,-um esse
|
vestītum īrī
|
---|
participios
|
vestiēns (vestientis)
|
—
|
vestītūrus -a,-um |
—
|
vestītus -a,-um |
—
|
---|
|
gerundio
|
gerundivo
|
supino
|
---|
acusativo
|
genitivo
|
dativo/ablativo
|
acusativo
|
dativo/ablativo
|
---|
vestiendum
|
vestiendī
|
vestiendō
|
vestiendus -a,-um |
vestītum
|
vestītū
|
Flexión de vestiōcuarta conjugación, perfecto con v, intransitivo
Referencias y notas
editar
- ↑ de Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Leiden: Brill, p. 671/672. ISBN 978-90-04-16797-1
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press