Incierta. Quizá del protoitálico *kwai-s-e/o-, y este del protoindoeuropeo *kueh₂-i- ("adquirir"), de *kueh₂-.[1] Compárese el griego antiguo πέπαμαι (pépamai, "obtener, adquirir"), el prusiano antiguo quoi ("yo/tú quiero/-es, deseo/-as"), quāits ("deseo") y el lituano kviẽsti ("invitar").[1]
Verbo transitivo (e intransitivo)
editar
presente activo quaerō, presente infinitivo quaerere, perfecto activo quaesīvī o quaesiī, supino quaesītum.
- 1
- Tratar de encontrar, buscar.[2]
- 2
- Buscar sin encontrar, buscar en vano, no encontrar.[2]
- b
- En voz pasiva: ser inencontrable, estar perdido, no estar a disposición.[2]
- 3
- Pedir (por alguien), solicitar la presencia (de alguien).[2]
- 4
- Tratar de obtener, querer conseguir, buscar, aspirar.[2]
- b
- Dicho de cosas: requerir, pedir, exigir, demandar, necesitar.[2]
- 5
- Tratar de realizar, tratar de hacer suceder, procurar.[2]
- 6
- Obtener gracias a sus esfuerzos, su conducta, etc., adquirir, conseguir, lograr, ganar(se), procurar.[2]
- b
- Adquirir riquezas, posesiones, etc.[2]
- c
- Engendrar, tener (hijos).[2]
- 7
- Querer saber, querer aprender, tratar de averiguar, inquirir, indagar.[2]
- b
- Preguntar.[2]
- 8
- Analizar, considerar, estudiar, examinar.[2]
- 9 Derecho
- Llevar a cabo una investigación, investigar, indagar, inquirir.[2]
Flexión de quaerōtercera conjugación, perfecto con v
indicativo
|
singular
|
plural
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
activo
|
presente
|
quaerō
|
quaeris
|
quaerit
|
quaerimus
|
quaeritis
|
quaerunt
|
imperfecto
|
quaerēbam
|
quaerēbās
|
quaerēbat
|
quaerēbāmus
|
quaerēbātis
|
quaerēbant
|
futuro
|
quaeram
|
quaerēs
|
quaeret
|
quaerēmus
|
quaerētis
|
quaerent
|
perfecto
|
quaesīvī
|
quaesīvistī
|
quaesīvit
|
quaesīvimus
|
quaesīvistis
|
quaesīvērunt, quaesīvēre
|
pluscuamperfecto
|
quaesīveram
|
quaesīverās
|
quaesīverat
|
quaesīverāmus
|
quaesīverātis
|
quaesīverant
|
futuro perfecto
|
quaesīverō
|
quaesīveris
|
quaesīverit
|
quaesīverimus
|
quaesīveritis
|
quaesīverint
|
pasivo
|
presente
|
quaeror
|
quaereris, quaerere
|
quaeritur
|
quaerimur
|
quaeriminī
|
quaeruntur
|
imperfecto
|
quaerēbar
|
quaerēbāris, quaerēbāre
|
quaerēbātur
|
quaerēbāmur
|
quaerēbāminī
|
quaerēbantur
|
futuro
|
quaerar
|
quaerēris, quaerēre
|
quaerētur
|
quaerēmur
|
quaerēminī
|
quaerentur
|
perfecto
|
quaesītus -a, -um sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum)
|
pluscuamperfecto
|
quaesītus -a, -um eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum)
|
futuro perfecto
|
quaesītus -a, -um erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum)
|
subjuntivo
|
singular
|
plural
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
activo
|
presente
|
quaeram
|
quaerās
|
quaerat
|
quaerāmus
|
quaerātis
|
quaerant
|
imperfecto
|
quaererem
|
quaererēs
|
quaereret
|
quaererēmus
|
quaererētis
|
quaererent
|
perfecto
|
quaesīverim
|
quaesīverīs
|
quaesīverit
|
quaesīverīmus
|
quaesīverītis
|
quaesīverint
|
pluscuamperfecto
|
quaesīvissem
|
quaesīvissēs
|
quaesīvisset
|
quaesīvissēmus
|
quaesīvissētis
|
quaesīvissent
|
pasivo
|
presente
|
quaerar
|
quaerāris, quaerāre
|
quaerātur
|
quaerāmur
|
quaerāminī
|
quaerantur
|
imperfecto
|
quaererer
|
quaererēris, quaererēre
|
quaererētur
|
quaererēmur
|
quaererēminī
|
quaererentur
|
perfecto
|
quaesītus -a, -um sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum)
|
pluscuamperfecto
|
quaesītus -a, -um essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum)
|
imperativos
|
activo
|
pasivo
|
presente (2ª persona)
|
futuro (2ª persona)
|
futuro (3ª persona)
|
presente (2ª persona)
|
futuro (2ª persona)
|
futuro (3ª persona)
|
|
singular
|
quaere
|
quaeritō
|
quaeritō
|
quaerere
|
quaeritor
|
quaeritor
|
plural
|
quaerite
|
quaeritōte
|
quaeruntō
|
quaeriminī
|
—
|
quaeruntor
|
|
presente
|
perfecto
|
futuro
|
presente
|
perfecto
|
futuro
|
infinitivos
|
quaerere
|
quaesīvisse
|
quaesītūrus -a,-um esse
|
quaerī
|
quaesītus -a,-um esse
|
quaesītum īrī
|
participios
|
quaerēns (quaerentis)
|
—
|
quaesītūrus -a,-um
|
—
|
quaesītus -a,-um
|
—
|
|
gerundio
|
gerundivo
|
supino
|
acusativo
|
genitivo
|
dativo/ablativo
|
acusativo
|
dativo/ablativo
|
quaerendum
|
quaerendī
|
quaerendō
|
quaerendus -a,-um
|
quaesītum
|
quaesītū
|
Flexión de quaerōtercera conjugación, perfecto radical
indicativo
|
singular
|
plural
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
activo
|
presente
|
quaerō
|
quaeris
|
quaerit
|
quaerimus
|
quaeritis
|
quaerunt
|
imperfecto
|
quaerēbam
|
quaerēbās
|
quaerēbat
|
quaerēbāmus
|
quaerēbātis
|
quaerēbant
|
futuro
|
quaeram
|
quaerēs
|
quaeret
|
quaerēmus
|
quaerētis
|
quaerent
|
perfecto
|
quaesiī
|
quaesiistī
|
quaesiit
|
quaesiimus
|
quaesiistis
|
quaesiērunt, quaesiēre
|
pluscuamperfecto
|
quaesieram
|
quaesierās
|
quaesierat
|
quaesierāmus
|
quaesierātis
|
quaesierant
|
futuro perfecto
|
quaesierō
|
quaesieris
|
quaesierit
|
quaesierimus
|
quaesieritis
|
quaesierint
|
pasivo
|
presente
|
quaeror
|
quaereris, quaerere
|
quaeritur
|
quaerimur
|
quaeriminī
|
quaeruntur
|
imperfecto
|
quaerēbar
|
quaerēbāris, quaerēbāre
|
quaerēbātur
|
quaerēbāmur
|
quaerēbāminī
|
quaerēbantur
|
futuro
|
quaerar
|
quaerēris, quaerēre
|
quaerētur
|
quaerēmur
|
quaerēminī
|
quaerentur
|
perfecto
|
quaesītus -a, -um sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum)
|
pluscuamperfecto
|
quaesītus -a, -um eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum)
|
futuro perfecto
|
quaesītus -a, -um erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum)
|
subjuntivo
|
singular
|
plural
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
activo
|
presente
|
quaeram
|
quaerās
|
quaerat
|
quaerāmus
|
quaerātis
|
quaerant
|
imperfecto
|
quaererem
|
quaererēs
|
quaereret
|
quaererēmus
|
quaererētis
|
quaererent
|
perfecto
|
quaesierim
|
quaesierīs
|
quaesierit
|
quaesierīmus
|
quaesierītis
|
quaesierint
|
pluscuamperfecto
|
quaesiissem
|
quaesiissēs
|
quaesiisset
|
quaesiissēmus
|
quaesiissētis
|
quaesiissent
|
pasivo
|
presente
|
quaerar
|
quaerāris, quaerāre
|
quaerātur
|
quaerāmur
|
quaerāminī
|
quaerantur
|
imperfecto
|
quaererer
|
quaererēris, quaererēre
|
quaererētur
|
quaererēmur
|
quaererēminī
|
quaererentur
|
perfecto
|
quaesītus -a, -um sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum)
|
pluscuamperfecto
|
quaesītus -a, -um essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum)
|
imperativos
|
activo
|
pasivo
|
presente (2ª persona)
|
futuro (2ª persona)
|
futuro (3ª persona)
|
presente (2ª persona)
|
futuro (2ª persona)
|
futuro (3ª persona)
|
|
singular
|
quaere
|
quaeritō
|
quaeritō
|
quaerere
|
quaeritor
|
quaeritor
|
plural
|
quaerite
|
quaeritōte
|
quaeruntō
|
quaeriminī
|
—
|
quaeruntor
|
|
presente
|
perfecto
|
futuro
|
presente
|
perfecto
|
futuro
|
infinitivos
|
quaerere
|
quaesiisse
|
quaesītūrus -a,-um esse
|
quaerī
|
quaesītus -a,-um esse
|
quaesītum īrī
|
participios
|
quaerēns (quaerentis)
|
—
|
quaesītūrus -a,-um
|
—
|
quaesītus -a,-um
|
—
|
|
gerundio
|
gerundivo
|
supino
|
acusativo
|
genitivo
|
dativo/ablativo
|
acusativo
|
dativo/ablativo
|
quaerendum
|
quaerendī
|
quaerendō
|
quaerendus -a,-um
|
quaesītum
|
quaesītū
|
- ↑ 1,0 1,1 Michiel de Vaan. Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Páginas 503-04. Editorial: Leiden. Brill, 2008. ISBN: 9789004167971.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 Oxford Latin Dictionary. Editado por: P. G. W. Glare. Editorial: Oxford University Press. Oxford, 1983.