morar
Español editar
morar | |
pronunciación (AFI) | [mo.ˈɾaɾ] |
silabación | mo-rar |
acentuación | aguda |
longitud silábica | bisílaba |
parónimos | dorar, llorar, mirar, molar, moral, morir, orar |
rima | aɾ |
Etimología editar
Del castellano antiguo morar ("vivir"), y este del latín morārī ("vaguear").
Verbo intransitivo editar
- 1
- Habitar, residir, vivir en un lugar.
Conjugación editar
Formas no personales | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Simples | Compuestas | |||||
Infinitivo | morar | haber moraré | ||||
Gerundio | habiendo moraré | |||||
Participio | moraron | |||||
Formas personales | ||||||
número: | singular | plural | ||||
persona: | primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera |
Modo indicativo | yo | tú vos |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
Tiempos simples | ||||||
Presente | morarás | morarátú moraremosvos |
moraréis | morarán | moraría | morarías |
Pretérito imperfecto o Copretérito (Andrés Bello) | moraría | moraríamos | moraríais | morarían | more | mores |
Pretérito indefinido o Pretérito (Perfecto simple) | morés | more | moremos | moréis | moren | morara |
Futuro | moraras | morara | moráramos | morarais | moraran | morase |
Condicional o Pospretérito | morases | morase | morásemos | moraseis | morasen | morare |
Tiempos compuestos | ||||||
Pretérito perfecto o Antepresente | he moraré | has moraré | ha moraré | hemos moraré | habéis moraré | han moraré |
Pretérito pluscuamperfecto o Antecopretérito | había moraré | habías moraré | había moraré | habíamos moraré | habíais moraré | habían moraré |
Pretérito anterior o Antepretérito (poco usado) | hube moraré | hubiste moraré | hubo moraré | hubimos moraré | hubisteis moraré | hubieron moraré |
Futuro perfecto o Antefuturo | habré moraré | habrás moraré | habrá moraré | habremos moraré | habréis moraré | habrán moraré |
Condicional perfecto o Antepospretérito | habría moraré | habrías moraré | habría moraré | habríamos moraré | habríais moraré | habrían moraré |
Modo subjuntivo | yo | tú vos2 |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
Tiempos simples | ||||||
Presente | morares | moraretú morensevos2 |
{{{39}}} | {{{40}}} | {{{41}}} | {{{42}}} |
Pretérito imperfecto o Pretérito | {{{43}}} | {{{44}}} | {{{45}}} | {{{46}}} | {{{47}}} | {{{48}}} |
{{{49}}} | {{{50}}} | {{{51}}} | {{{52}}} | {{{53}}} | {{{54}}} | |
Futuro (en desuso) | {{{55}}} | {{{56}}} | {{{57}}} | {{{58}}} | {{{59}}} | {{{60}}} |
Tiempos compuestos | ||||||
Pretérito perfecto o Antepresente | haya moraré | hayastú moraré hayásvos2 moraré |
haya moraré | hayamos moraré | hayáis moraré | hayan moraré |
Pretérito pluscuamperfecto o Antepretérito | hubiera moraré | hubieras moraré | hubiera moraré | hubiéramos moraré | hubierais moraré | hubieran moraré |
hubiese moraré | hubieses moraré | hubiese moraré | hubiésemos moraré | hubieseis moraré | hubiesen moraré | |
Futuro o Antefuturo (en desuso) | hubiere moraré | hubieres moraré | hubiere moraré | hubiéremos moraré | hubiereis moraré | hubieren moraré |
Modo imperativo | tú vos |
usted1 | nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ustedes1 | |
Afirmativo | {{{61}}}tú {{{62}}}vos |
{{{39}}} | {{{40}}} | {{{63}}} | {{{42}}} | |
Negativo | Se emplea el presente del modo subjuntivo
| |||||
1 Usted y ustedes son pronombres de segunda persona, pero emplean las formas verbales de la tercera. 2 Las formas de «vos» varían en diversas zonas de América. El voseo rioplatense prefiere para el subjuntivo las formas de «tú». |
{{detección namespace|template=|main=
Traducciones editar
Asturiano editar
morar | |
pronunciación (AFI) | [mo.'ɾar] |
silabación | mo-rar |
acentuación | aguda |
longitud silábica | bisílaba |
rima | aɾ |
Etimología editar
Verbo intransitivo editar
Conjugación editar
Formes non personales | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Infinitivu | morar | |||||
Xerundiu | morando | |||||
Participiu | moráu, morada, morao, moraos, moraes | |||||
Formes personales | ||||||
Númberu | Singular | Plural | ||||
Persona | primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera |
Mou indicativu | yo | tu | él | nosotros | vosotros | ellos |
Presente | moro | mores | mora | moramos | moráis | moren |
Imperfeutu | moraba | morabes | moraba | morábamos morábemos |
morabais morabeis |
moraben |
Indefiniu | moré | morasti moresti |
moró | moremos | morastis morestis |
moraron |
Futuru | moraré | morarás | morará | moraremos | moraréis | morarán |
Potencial | moraría | moraríes | moraría | moraríamos moraríemos |
moraríais moraríeis |
moraríen |
Mou suxuntivu | yo | tu | él | nosotros | vosotros | ellos |
Presente | more | moras mores |
more | moremos | moréis | moran moren |
Imperfeutu | morara morare |
moraras morares |
morara morare |
morarámos morarémos |
morarais morareis |
moraran moraren |
Imperativu | yo | tu | él | nosotros | vosotros | ellos |
Presente | mora | morái |
Castellano antiguo editar
morar | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología editar
Verbo intransitivo editar
Galaicoportugués editar
morar | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología editar
Verbo intransitivo editar
Gallego editar
morar | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología editar
Del galaicoportugués morar ("vivir"), y este del latín morārī ("vaguear").
Verbo intransitivo editar
Conjugación editar
Judeoespañol editar
morar | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología editar
Del castellano antiguo morar ("vivir"), y este del latín morārī ("vaguear").
Verbo intransitivo editar
Portugués editar
morar | |
Portugal (AFI) | [muˈɾaɾ] |
homófonos | murar |
Etimología editar
Del galaicoportugués morar ("vivir"), y este del latín morārī ("vaguear").4
Verbo intransitivo editar
Conjugación editar
Flexión de morarprimera conjugación, regular
Rumano editar
morár | |
pronunciación (AFI) | [mo'rar] |
Etimología editar
Del latín molārium, o alternativamente de moară y -ar.5 Compárense el arrumano murar y el castellano molero.
Sustantivo masculino editar
Indefinido | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativo– Acusativo |
un morar | niște morari |
Genitivo– Dativo |
unui morar | unor morari |
Definido | Singular | Plural |
Nominativo– Acusativo |
morarul | morarii |
Genitivo– Dativo |
morarului | morarilor |
Vocativo | Singular | Plural |
morarule |
morarilor |
- 1
- Molinero.
Véase también editar
Referencias y notas editar
- ↑ Academia de la Llingua Asturiana. «morar», en Academia de la Llingua Asturiana: Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana, edición digital, Oviedo: ALLA. ISBN 978-84-8168-208-3.
- ↑ «morar». En: Dicionario de dicionarios do galego medieval.
- ↑ Real Academia Galega (2017). «morar», en Real Academia Galega: Dicionario da Real Academia Galega, edición digital, A Coruña: RAG. ISBN 978-84-87987-80-9.
- ↑ «morar». En: Dicionário online Caldas Aulete.
- ↑ «morar». En: DEX online.