os
Español editar
os | |
Pronunciación (AFI): | [os] |
Etimología editar
Pronombre personal editar
Caso | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativo | tú, vos | vosotros, ustedes |
Acusativo | te | os, los |
Dativo | te | os, les |
Preposicional | ti, vos | vosotros, ustedes |
+ Prep. con | contigo, con vos | con vosotros convosco1, con ustedes |
1Uso arcaico |
- 1
- Caso acusativo y dativo del pronombre personal vosotros, una de las formas de la segunda persona del plural en español.
- Uso: Es enclítico para las formas no finitas y el imperativo; ante -os, el imperativo pierde la desinencia -d, con la excepción de id. En las variantes de español que usan el pronombre ustedes sus equivalentes son los y les.
- Ejemplos:
- "Os veo a todos, os siento a todos en mi corazón" (La Vanguardia, 28 de octubre de 2002)
- 2
- Caso acusativo y dativo del pronombre personal vos, una de las formas de la segunda persona del singular en español.
- Ejemplo:
Y también cuando leía: …los altos cielos que de vuestra divinidad divinamente con las estrellas os fortifican, y os hacen merecedora del merecimiento que merece la vuestra grandeza. de Cervantes Saavedra, Miguel (1605). «I», El ingenioso hidalgo don Quijote de la Mancha, Primera parte.
- 3
- Pronombre reflexivo de éste.
- Uso: Es enclítico para las formas no finitas y el imperativo; ante -os, el imperativo pierde la desinencia -d, con la excepción de id. En las variantes que usan el pronombre ustedes esa función la cumple se.
- Ejemplos:
- "'Sois nacionalistas catalanes', añadió cerrándose a cualquier otra posibilidad, 'pero no os dais ni cuenta'" (El País, 29 de enero de 2006).
Véase también editar
Traducciones editar
Francés editar
os | |
Pronunciación (AFI): | /ɔs/ /os/ /o/ |
Etimología editar
Del latín os
Sustantivo masculino editar
- 1
- Hueso.
Galés editar
os | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Etimología editar
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Conjunción editar
Gallego editar
os | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Etimología 1 editar
Del latín illōs.
Artículo determinado editar
- 1
- Los. Forma del plural masculino del artículo determinado o
- Uso: El artículo se contrae con las preposiciones a (aos, ós), de (dos), en (nos), com (cos) y por (polos).
- Relacionado: uns
- Ejemplo:
- «Artigo 3.1: Para efectos do presente Estatuto, gozan da condición política de galegos os cidadáns españois que, de acordo coas leis xerais do Estado, teñan veciñanza administrativa en calquera dos municipios de Galicia.» (1981) «Título preliminar», Estatuto de Autonomía de Galicia.
- → "Artículo 3.1: Para efectos del presente Estatuto, gozan de condición política de gallegos los ciudadanos españoles que, de acuerdo con las leyes generales del Estado, tengan vecindad administrativa en cualquiera de los municipios de Galicia."
- «Artigo 3.1: Para efectos do presente Estatuto, gozan da condición política de galegos os cidadáns españois que, de acordo coas leis xerais do Estado, teñan veciñanza administrativa en calquera dos municipios de Galicia.» (1981) «Título preliminar», Estatuto de Autonomía de Galicia.
Etimología 2 editar
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Pronombre personal editar
- 1
- Los. Forma de acusativo de eles.
- Uso: Tras formas verbales terminadas en -r o -s se usa los (ej. comer + os > comelos). Tras formas verbales terminadas en diptongo se usa nos (ej. deixou + os > deixounos).
- Ejemplo:
- «Os beirís das ábsidas do templo, datados por Mª José López Pérez (1989) contra a terceira década do século XII, constitúen un dos exemplos máis suxerentes da arte marxinal do románico galego con dominio, como xa é habitual, dos canzorros figurados (humáns e animais), aínda que tamén os hai con decoración vexetal e de rolos.» (2003) en Manuel A. Castiñeiras González, Fátima Díez Platas: Profano y pagano en el arte gallego. Semata - Universidad de Santiago de Compostela.
- → "Los aleros de los ábsides del templo, fechados por Mª José López Pérez (1989) en la tercera década del siglo XII, constituyen uno de los ejemplos más sugerentes del arte marginal del románico gallego con dominio, como ya es habitual, de los canecillos figurados (humanos y animales), aunque también los hay con decoración vegetal y de rollos."
- «Os beirís das ábsidas do templo, datados por Mª José López Pérez (1989) contra a terceira década do século XII, constitúen un dos exemplos máis suxerentes da arte marxinal do románico galego con dominio, como xa é habitual, dos canzorros figurados (humáns e animais), aínda que tamén os hai con decoración vexetal e de rolos.» (2003) en Manuel A. Castiñeiras González, Fátima Díez Platas: Profano y pagano en el arte gallego. Semata - Universidad de Santiago de Compostela.
Información adicional editar
Número | Persona | Género | Nominativo (sujeto) |
Acusativo (objeto directo) |
Dativo (objeto indirecto) |
Reflexivo | de preposición (tónico) |
de preposición (reflexivo) |
de preposición ("con") |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Singular | Primera | eu | me | me | me | min | min | comigo | |
Segunda (vostede usa el verbo en 3ª pers.) |
ti (tu) | te | che | te | ti | ti | contigo | ||
vostede | o, lo, no a, la, na |
lle | se | vostede | si | consigo | |||
Tercera | Masculino | el | o, lo, no | lle | se | el | si | consigo | |
Femenino | ela | a, la, na | lle | se | ela | si | consigo | ||
Plural | Primera | nós, nosoutros, nosoutras | nos | nos | nos | nós, nosoutros, nosoutras | nós, nosoutros, nosoutras | con nós/nosoutros/nosoutras, connosco (ant.) | |
Segunda (vostedes usa el verbo en 3ª pers.) |
vós, vosoutros, vosoutras | vos | vos | vos | vós, vosoutros, vosoutras | vós, vosoutros, vosoutras | con vós/vosoutros/vosoutras, convosco (ant.) | ||
vostedes | los, las | lles | se | vostedes | si | consigo | |||
Tercera | Masculino | eles | os, los, nos | lles | se | eles | si | consigo | |
Femenino | elas | as, las, nas | lles | se | elas | si | consigo |
Huave editar
os | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Etimología editar
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo editar
- 1
- Maíz
Irlandés editar
os | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Variantes: | ós uas |
Etimología editar
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Preposición editar
- 1
- Sobre.
- Uso: Anticuado
Locuciones editar
Latín editar
Etimología 1 editar
ōs | |
Clásico (AFI): | [oːs] |
Audio (clásico) (aproximación)
Del protoitálico *ōs-, y este del protoindoeuropeo *h₃eh₁-os/*h₃eh₁-es1, o bien *h₁óh₁(e)s-2. Compárese el irlandés antiguo á, el hitita aiš/išš-, el sánscrito आस् (ās) y el avéstico ãh.1
Sustantivo neutro editar
3.ª declinación (n consonante)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | ōs | ōra |
Vocativo | ōs | ōra |
Acusativo | ōs | ōra |
Genitivo | ōris | ōrum |
Dativo | ōrī | ōribus |
Ablativo | ōre | ōribus |
- 1 Anatomía.
- Boca.
- 4
- Dialecto.
Etimología 2 editar
os | |
Clásico (AFI): | [ɔs] |
Audio (clásico) (aproximación)
Del protoitálico *ost, y este del protoindoeuropeo *h₃ost-/*h₃est-1, o bien *h₂óst3. Compárese el hitita haštāi/hašti- ("hueso", "fuerza"), el sánscrito अस्थि (ásthi), el avéstico clásico ast ("hueso", "cuerpo con huesos"), el griego antiguo ὀστέον (ostéon) y el armenio antiguo ոսկր (oskr).1
Sustantivo neutro editar
3.ª declinación (n consonante)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | os | ossa |
Vocativo | os | ossa |
Acusativo | os | ossa |
Genitivo | ossis | ossium1 |
Dativo | ossī | ossibus |
Ablativo | osse | ossibus |
1 irregular |
Portugués editar
os | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Etimología 1 editar
Del latín illōs.
Artículo determinado editar
- 1
- Los. Forma del plural masculino del artículo determinado o
- Uso: El artículo se contrae con las preposiciones a (aos), de (dos), em (nos), por (pelos), y en el registro coloquial, com (cos), para, pros.
- Relacionado: uns
- Ejemplo:
Algumas horas tinham bastado para ruir até os fundamentos do edifício construído, havia dois séculos, e cimentado com tremendas mortualhas. do Patrocínio, José (1879). «Primeira parte: a paróquia abandonada, Capítulo XI», Os Retirantes.
Etimología 2 editar
Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Pronombre personal editar
- 1
- Los. Forma de acusativo de eles.
- Ejemplo:
A sala estava cheia dos maiores homens da Grecia. E eu via no polido aureo das paredes, a multiplicação das faces gloriosas dos argonautas e o meu perfil joven e bello dominando-os. do Rio, João. Rosário da illusão.
Información adicional editar
Número | Persona | Género | Nominativo (sujeto) |
Acusativo (objeto directo) |
Dativo (objeto indirecto) |
Reflexivo | de preposición (tónico, oblicuo) |
de preposición (reflexivo) |
de preposición ("con") |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Singular | Primera | eu | me | me | me | mim | mim | comigo | |
Segunda (você usa el verbo en 3ª pers.) |
tu | te | te | te | ti | ti | contigo | ||
você | o, a | lhe | se | você | si | consigo | |||
Segunda (formal) |
Masculino | o senhor | o | lhe | se | o senhor | si | consigo | |
Femenino | a senhora | a | lhe | se | a senhora | si | consigo | ||
Tercera | Masculino | ele | o | lhe | se | ele | si | consigo | |
Femenino | ela | a | lhe | se | ela | si | consigo | ||
Plural | Primera | nós | nos | nos | nos | nós | nós | conosco | |
Segunda (vocês usa el verbo en 3ª pers.) |
vós | vos | vos | vos | vós | vós | convosco | ||
vocês | os, as | lhes | se | vocês | si | consigo | |||
Segunda (formal) |
Masculino | os senhores | os | lhes | se | os senhores | si | consigo | |
Femenino | as senhoras | a | lhes | se | as senhoras | si | consigo | ||
Tercera | Masculino | eles | os | lhes | se | eles | si | consigo | |
Femenino | elas | as | lhes | se | elas | si | consigo |
Rumano editar
os | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Etimología editar
Del latín os
Sustantivo neutro editar
- 1
- Hueso.
Referencias y notas editar
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 de Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Leiden: Brill, p. 436/437. ISBN 978-90-04-16797-1
- ↑ Mallory, J. P. & Adams, Douglas Q. (2006) The Oxford introduction to Proto-Indo-European and the Proto-Indo-European world. Oxford: Oxford University Press, 174/175. ISBN 978-0-19-928791-8
- ↑ Mallory, J. P. & Adams, Douglas Q. (2006) The Oxford introduction to Proto-Indo-European and the Proto-Indo-European world. Oxford: Oxford University Press, 185/187. ISBN 978-0-19-928791-8